Wersja z 02:50, 14 mar 2013 edytuj Addbot (dyskusja \| edycje) 748 218 edycji m Bot: Przenoszę linki interwiki (8) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q270182 ← poprzednia edycja		Wersja z 03:10, 6 sie 2015 edytuj anuluj edycję AndrzeiBOT (dyskusja \| edycje) Boty 391 617 edycji m →‎Kariera tenisowa: Poprawiam tenisowe linkowania, głównie: Łarysa Sawczenko-Neiland i Natalla Zwierawa przy użyciu AWB następna edycja →
Linia 4: Kariera zawodowa praworęcznej Szwedki przypadła na lata 1983-1992. Pierwsze turniejowe zwycięstwo odniosła w 1984, pokonując w finale w [[Stuttgart\|Stuttgarcie]] młodą [[Steffi Graf]]. W 1985 była w finałach halowych międzynarodowych mistrzostw USA (przegrała z [[Hana Mandlíková\|Haną Mandlíkovą]]) oraz w halowym turnieju w Filderstadt (porażka z [[Pam Shriver]]), a także pierwszym ćwierćfinale wielkoszlemowym (grudniowa edycja [[Australian Open]], pokonała m.in. Shriver, przegrała z [[Claudia Kohde-Kilsch\|Kohde-Kilsch]]). Magazyn "World Tennis" uznał ją za zawodniczkę, która w 1985 poczyniła największe postępy. Pierwszy półfinał wielkoszlemowy osiągnęła w Australian Open 1987. Rozstawiona z numerem 10, w pokonanym polu pozostawiła wyżej notowane [[Manuela Maleewa\|Manuelę Malejewą]] i Pam Shriver, a uległa dopiero [[Martina Navrátilová\|Martinie Navrátilovej]] 3:6, 2:6. W 1989 była w półfinale [[Wimbledon]]u, tym razem jako zawodniczka nierozstawiona. Pokonała m.in. [[Natalla ~~Źwierawa~~Zwierawa\|~~Nataszę~~Natallę Zwieriewą]], [[Helena Suková\|Helenę Sukovą]], w ćwierćfinale [[Rosalyn Fairbank\|Rosalyn Nideffer]]. W półfinale ponownie musiała uznać wyższość Navrátilovej, tym razem 6:7, 2:6. W ćwierćfinałach była ponadto na Wimbledonie w 1986 oraz w Australian Open w 1989. Cztery razy kwalifikowała się do turnieju Masters. Ostatnie turniejowe zwycięstwo świętowała w 1991 w [[Oslo]]. Karierę zakończyła po [[US Open]] 1992 (przegrała w I rundzie z Sukovą). Zarobiła na korcie ponad milion dolarów. W deblu nie udało się jej wygrać turnieju, zaliczyła trzy finały ''[[~~Women's~~Women’s Tennis Association\|WTA Tour]]''. Trenowana przez Brytyjczyka [[John Lloyd\|Johna Lloyda]], poza wymienionymi wyżej miała na koncie zwycięstwa m.in. nad [[Wendy Turnbull]], Claudią Kohde-Kilsch, [[Sylvia Hanika\|Sylvią Haniką]], [[Jana Novotná\|Janą Novotną]], [[Barbara Jordan\|Barbarą]] i [[Kathy Jordan]], [[Zina Garrison\|Ziną Garrison]]. Nie udało się jej natomiast nigdy pokonać dwóch wybitnych rywalek - Navrátilovej i [[Chris Evert\|Evert]]. W latach [[1981]]-1992 reprezentowała kraj w [[Fed Cup\|Pucharze Federacji]] i miała m.in. udział w zwycięstwie nad USA w 1988 (pokonała wówczas [[Lori McNeil]]), kiedy Szwecja awansowała do ćwierćfinału rozgrywek. Swój ostatni reprezentacyjny mecz w 1992 przegrała z Polką [[Katarzyna Nowak\|Katarzyną Nowak]] 6:7, 7:6, 3:6, co stanowiło niespodziankę nie tylko ze względu na różnicę w rankingu, ale i poprzedni pojedynek tych tenisistek - w 1991 w Oslo Lindqvist wygrała bez straty gema.

Catarina Lindqvist: Różnice pomiędzy wersjami