Lew Włodzimirski: Różnice pomiędzy wersjami

 

Służbę w organach bezpieczeństwa państwowego rozpoczął w maju [[1928]] roku, w jednym z 12 okręgów Zjednoczonego Państwowego Zarządu Politycznego (''OGPU''). Następnie do kwietnia [[1930]] r. służył w jego administracji, a do lipca [[1934]] r. w administracji okręgu północnokaukaskiego OGPU. Od lipca 1934 roku do [[1937]] roku w Oddziale Tajno-Politycznym (''SPO'') Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego Kaukaskiego NKWD. W maju [[1938]] roku został przeniesiony do centrali NKWD na Łubiance, gdzie służył w Wydziale Tajno-Politycznym Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego ([[GUGB]]) przy Ludowym Komisariacie Spraw Wewnętrznych (NKWD), do [[22 grudnia]] [[1938]] roku. (''Po nadaniu pionom GUGB numeracji, Wydział [Oddział] Tajno-Polityczny stał się Wydziałem 2''). W [[1939]] w Głównym Zarządzie Ekonomicznym, następnie przeniesiony do kontrwywiadu, gdzie pełnił funkcję pierwszego zastepcy naczelnika ''Wydziału III'' GUGB-NKWD. Po reorganizacji organów bezpieczeństwa i wywiadu w lutym [[1941]] roku, czego wynikiem było utworzenie odrębnego pionu o nazwie [[Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa Państwowego]] (sk. NKGB), Włodzimirskij został naczelnikiem ''Służby Śledczej'' NKGB, później do maja [[1946]] roku pracował w jednym z Zarzadów NKGB od 1946 roku [[MGB]] (Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR).

 

Po aresztowaniu [[Ławrientij Beria|Ławrientija Berii]], Włodzimirskij został zwolniony z [[MGB]] [[17 lipca]] [[1953]] roku, w ten sam dzień został także aresztowany. Rozstrzelany [[27 grudnia]] [[1953]] roku.