Kameduli: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
lepiej będzie te zdjęcie dać tu |
|||
Linia 86:
== Kongregacje kamedulskie ==
[[File:Jerzy Botor.jpg|thumb|<center>o. Jerzy Botor przy ambonce, podczas śpiewu</center>]]
[[File:O. Roman Malaczewski.jpg|thumb|left|O. Roman Malaczewski]]
[[File:ORobert.jpg|thumb|<center>o. Robert Łaskarzewski (pierwszy od lewej) podczas uroczystości</center>]]
W wieku XVI powstała nowa kongregacja kamedulska z Monte Corona, której cechą charakterystyczną było bardzo surowe życie wyłącznie w eremach, z wykluczeniem klasztorów i jakiejkolwiek działalności zewnętrznej. W wieku XVII kongregacja kamedulska dzieli się jeszcze na inne, samodzielne odłamy. Camaldoli tworzy małą kongregację złożoną wyłącznie z eremów, klasztory natomiast, z wyłączeniem jakichkolwiek form życia pustelniczego, grupują się wokół weneckiego opactwa św. Michała, tworząc autonomiczną i potężną kongregację św. Michała z Murano. Liczba samodzielnych kongregacji kamedułów w XVII w. doszła zatem do trzech, a wszystkie one, każda na swój sposób, nawiązywały do tradycji i ideału św. Romualda. W 1935 r. Stolica Święta przyłączyła (ale jej nie zniosła) kongregację św. Michała z Murano do kongregacji Camaldoli. Powstała w ten sposób aktualna Kongregacja Kamedułów Zakonu św. Benedykta, mająca swoje centrum w tysiącletnim Eremie w Camaldoli. [...] Jest członkiem [[Konfederacja Benedyktyńska|Konfederacji Benedyktyńskiej]].
| |||