Jerzy Hajdukiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToBot (dyskusja | edycje)
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Jan Staszel – zmieniono link(i) do Jan Staszel (wspinacz); zmiany kosmetyczne
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Poprawki po przenosinach kategorii Odznaczeni Medalem "Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe" przy użyciu AWB
Linia 34:
 
Swoje wspomnienia z wypraw opublikował w książkach ''Himal Cu-Cu-Ra'' (1961), ''Dhaulagiri zdobyty'' (1963) oraz ''Góry mojej młodości'' (1988). By również autorem około 200 artykułów o tematyce wspinaczkowej oraz ratowniczek, publikowanych w prasie polskiej, szwajcarskiej, niemieckiej i jugosłowiańskiej. Wygłosił też wiele referatów, związanych z medycznymi aspektami ratownictwa górskiego.<br>
Jerzy Hajdukiewicz był żonaty, a jego żona Stefania towarzyszyła mu w wielu wyprawach. W styczniu 1989 roku został odznaczony [[Medal "Za„Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe"Sportowe”|Medalem "Za„Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe"Sportowe”]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.krakow.ptt.org.pl/wp-content/uploads/2013/12/Wolanie-06-1989-listopad.pdf | tytuł = Jerzy Hajdukiewicz | data dostępu = 2015-09-08 | autor = | opublikowany = www.krakow.ptt.org.pl | praca = "Wołanie"„Wołanie”, nr 2, str. 15 | data = listopad 1989 | język = pl}}</ref>. Po śmierci został pochowany na zakopiańskim [[Cmentarz Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku|Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku]].
 
W dniu 20 lipca 2015 roku w Zakopanem miała miejsce premiera [[film dokumentalny|filmu dokumentalnego]], poświęconego Jerzemu Hajdukiewiczowi. Twórcami obrazu pt. ''Jerzy Hajdukiewicz. Człowiek gór'' są Bartosz Szwast i Robert Żurakowski.
Linia 56:
[[Kategoria:Ludzie związani z Krakowem]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Tatrami]]
[[Kategoria:Odznaczeni Medalem "Za„Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe"Sportowe”]]
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1918]]