Ignacy Mościcki: Różnice pomiędzy wersjami

Studiował [[chemia|chemię]] na wydziale technologii chemicznej [[Ryski Uniwersytet Techniczny|politechniki]] w [[Ryga|Rydze]]<ref>{{cytuj książkę | autor = Halina Lichocka | tytuł = Ignacy Mościcki | wydawca = Instytut Technologii Eksploatacji - PIB | miejsce = Radom | data = 2011 | strony = 35 | isbn = 978-83-7204-981-0}}</ref>. Podczas studiów został członkiem a wkrótce potem gospodarzem [[Korporacja akademicka|Korporacji Akademickiej]] „[[Welecja]]”. W Rydze zawiązał wśród polskich studentów i żołnierzy miejscowego garnizonu konspiracyjne tzw. „kółko oświatowe”. Wraz z innymi korporantami z „Welecji” został członkiem [[Liga Narodowa|Ligi Narodowej]], a później także [[Związek Młodzieży Polskiej „Zet”|Związku Młodzieży Polskiej „Zet”]] (pod przywództwem [[Zygmunt Balicki|Zygmunta Balickiego]]). Studia na ryskiej politechnice ukończył w 1891 roku.

Ze względu na to, że działalność „Zetu” nie odpowiadała Mościckiemu, nawiązał on kontakt z niepodległościowym ruchem [[socjalizm|socjalistycznym]]. Był współpracownikiem [[II Proletariat]]u. Brał nawet udział w przygotowaniach do zamachu na warszawskiego generał-gubernatora [[Iosif Hurko|Josifa Hurko]]<ref>{{rcytuj książkę |Kalicki autor = Halina Lichocka | tytuł = Ignacy Mościcki | wydawca = Instytut Technologii Eksploatacji - PIB | miejsce = Radom | data = 2011 | strony = 53 | isbn = 978-83-7204-981-0}}</ref>. Miał on zostać zabity w eksplozji nitrogliceryny, której kilogram wyprodukował Mościcki w swoim mieszkaniu przy [[Ulica Widok w Warszawie|ul. Widok]]. Ustalono, że Mościcki i Michał Zieliński wtargną w mundurach rosyjskich oficerów na nabożeństwo w warszawskim soborze prawosławnym przy [[Ulica Długa w Warszawie|ul. Długiej]] i zdetonują ukryte pod mundurami ładunki wybuchowe. Mieli zginąć, a wraz z nimi liczni przedstawiciele rosyjskiej elity{{r|Spała}}. Zamach jednak się nie udał<ref>{{rcytuj książkę |Studia autor = Halina Lichocka | tytuł = Ignacy Mościcki | wydawca = Instytut Technologii Eksploatacji - PIB | miejsce = Radom | data = 2011 | strony = 34 | isbn = 978-83-7204-981-0}}</ref>, o przygotowaniach do niego dowiedziały się władze carskie. Mościcki uprzedzony o grożącym aresztowaniu na żądanie Zielińskiego na początku lipca 1892 r. opuścił wraz z żoną zabór rosyjski i przez Prusy Wschodnie, Berlin, Rotterdam i Hoek Van Holland dotarł do Londynu, gdzie nie znając [[język angielski|języka angielskiego]] imał się dorywczych prac. Zieliński mimo zagrożenia ze strony władz fanatycznie kontynuował próbę zamachu, został pojmany i zmarł przegryzając ampułkę z cyjankiem w momencie kiedy prowadzono go do policyjnego cyrkułu{{r|Wojciech Lada Polscy terroryści}}.