Piaseczyńska Kolej Wąskotorowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Okres międzywojenny: styl |
|||
Linia 65:
=== Okres międzywojenny ===
Po I wojnie światowej Kolej Grójecka jako podstawowy środek transportu południowych okolic Warszawy, dostarczała podstawowy wtedy materiał budowlany, jakim są cegły. Wszystkie znajdujące się przy kolejce cegielnie pracowały pełną parą.
Okres międzywojenny dla Kolei Grójeckiej był etapem znaczącego rozwoju. W latach 1919–1939 znacznie powiększyła się liczba jednostek taborowych. Począwszy od 1934 trakcja parowa została poszerzona o trakcję spalinową. Początkowo w warsztatach w Piasecznie wybudowano we własnym zakresie trzy wagony motorowe. Jednocześnie w zakładach Lilpopa zamówiono siedem tego rodzaju pojazdów, które sukcesywnie były wprowadzane do eksploatacji. W piaseczyńskich warsztatach utworzono specjalną grupę pracowników zajmujących się konserwacją i naprawą taboru spalinowego. Kolej Grójecka wraz z wchłoniętą do swojej struktury koleją Wilanowską, w okresie międzywojennym stała się podstawowym środkiem komunikacji i transportu południowych okolic Warszawy, obejmujących rejon piaseczyński i grójecki. Dzięki niej tereny te zaczęły się dynamicznie rozwijać.
| |||