'''Bolesław Baranowski''' (ur. [[16 października]] [[1943]] w [[Wojnarowa|Wojnarowej]]) – generał brygady [[Wojsko Polskie|WP]].
Absolwent technikum kolejowego w [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]] (1962), podchorąży Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych w [[Poznań|Poznaniu]] (1962-1965), potem dowódca plutonu czołgów w 20 Pułku Czołgów w [[Stargard Szczeciński|Stargardzie Szczecińskim]]. Od 1968 dowódca kompanii w stopniu porucznika. Reprezentant [[Pomorski Okręg Wojskowy|Pomorskiego Okręgu Wojskowego]] w "Zlocie Gwiaździstym" w grudniu 1969. 1972-1975 studiował w [[Akademia Sztabu Generalnego|Akademii Sztabu Generalnego]], po czym został oficerem wydziału operacyjnego sztabu [[20 Warszawska Dywizja Pancerna|20 Dywizji Pancernej]]. 1976-1978 szef sztabu - zastępca dowódcy 68 Pułku Czołgów (od 1977 w stopniu majora), a 1978-1982 dowódca 5 Pułku Zmechanizowanego w [[Szczecin]]ie (od 1981 podpułkownik). 1982-1984 szef sztabu - zastępca dowódcy [[12 Dywizja Zmechanizowana|12 Dywizji Zmechanizowanej]]. W 1984 przez kilka miesięcy p.o. dowódcy tej dywizji. 1984-1986 studiował w [[Wojskowa Akademia Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej|Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa]] w [[Moskwa|Moskwie]] (od jesieni 1985 pułkownik), następnie dowódca [[4 Pomorska Dywizja Zmechanizowana|4 Dywizji Zmechanizowanej]] w [[Krosno Odrzańskie|Krośnie Odrzańskim]]. 1989 i 1990 dywizja ta uzyskiwała tytuł "Przodującego Związku Taktycznego WP". W maju 1990 mianowany przez gen. [[Wojciech Jaruzelski|Wojciecha Jaruzelskiego]] generałem brygady. 1991-1992 zastępca dowódcy Grupy Organizacyjno-Przygotowawczej [[Krakowski Okręg Wojskowy|Krakowskiego Okręgu Wojskowego]], następnie zastępca dowódcy tego okręgu ds. liniowych, a 1993-1998 zastępca dowódcy - szef Szkolenia tego okręgu. 1998-2002 zastępca dowódcy Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego, w 2001 przemianowanego na [[2 Korpus Zmechanizowany (III RP)|2 Korpus Zmechanizowany]] w [[Kraków|Krakowie]]. W kwietniu 2002 pożegnany przez ministra obrony [[Jerzy Szmajdziński|Jerzego Szmajdzińskiego]] i przeniesiony do rezerwy, następnie w stan spoczynku. Mieszka w Krośnie Odrzańskim.
We wrześniu 1969 forsował rzekę Odrę k. Krosna Odrzańskiego (w ramach ćwiczenia "Odra-Nysa 69"), pokonując ją po dnie całą kompanią w rekordowym wówczas czasie 10 minut.
