Lybne Dyngyl: Różnice pomiędzy wersjami

 

=== Ucieczka Lybne Dyngyla na północ ===

W połowie [[1531]] roku cesarz wyjechał ze zniszczonej przez najeźdźców prowincji [[Szeua]], pozostawił w zastępstwie swojego najstarszego syna, Jakuba i schronił się w wysokogórskim regionie [[Biet-Amhara]], stanowiącego trudną do zdobycia twierdzę. Sam Lybne Dyngyl obsadził wojskami stoki gór u [[przełęcz]]y [[Uesil]]. Imam Grań postanowił zaatakować pozycje cesarskie w górach. Przełęcz Uesil została zdobyta dwudziestego pierwszego października 1531 roku. Podczas pogromu cesarz zostawił swoich pozostałych przy życiu żołnierzy i uciekł w stronę rzeki [[Beszyllo]]. Jeden z dowódców armii muzułmańskiej, gerad Ahmuszu ruszył za cesarzem w pogoń, ale nie pojmał go. Następnie zaatakował górę Amba Gyszien i dostał się do niewoli, gdzie został ścięty. Muzułmanie musieli odstąpić od oblężenia Amba Gyszien. Imam Grań skierował się nad jezioro [[Hajk (jezioro)|Hajk]], skuszony bogactwami znajdującymi się w klasztorze [[Debre Ygziabher]]. Mnisi zgodzili się oddać Graniowi wszystkie bogactwa za cenę oszczędzenia kościelnych budynków. Do [[1533]] jedynymi nieopanowanymi przez muzułmanów rejonami były Godżam, [[Tigraj]] i [[Begiemdyr]]. W kwietniu tego roku imam na czele swych wojsk ruszył na północ i przeszedł przez prowincję [[Lasta]], zawładnął miastem [[Aksum (miasto)|Aksum]], a w [[Góry Semien|Semien]] i [[Uegera]] na stronę muzułmanów przeszli wyznający [[judaizm]] [[Felaszowie]]. Później Grań ścigał Lybne Dyngyla, jednak ten umykał pogoni. W marcu [[1534]] muzułmanie zaatakowali Begiemdyr.