PZL M-15 (Belphegor): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Linia 70:
 
== Rozwój ==
Samolot został skonstruowany na zamówienie władz rolnictwa ZSRR w celu zastąpienia dotychczas stosowanych samolotów rolniczych [[An-2|An-2SCh i An-2R]] przez nowocześniejszą konstrukcję, która byłaby wydajniejsza w eksploatacji, posiadającmając większy udźwig i nowocześniejszą aparaturę rolniczą. Jako napęd samolotu określono [[silnik odrzutowy]].
 
W ramach podziału ról w [[Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej|RWPG]] polski przemysł lotniczy miał się specjalizować m.in. w samolotach rolniczych, więc skonstruowanie nowego samolotu zlecono zakładom WSK-Mielec. Zakłady te były już głównym licencyjnym producentem samolotów rolniczych An-2R, eksportowanych do ZSRR. Projekt nowego samolotu opracowany został we współpracy z inżynierami radzieckimi, zamieszkałymi w tym celu w Mielcu. Ich szefem był inż. Izmaiłow.
 
W celu zbadania niespotykanych dotąd problemów związanych z zabudową silnika odrzutowego w wolno latającym samolocie rolniczym w 1972 w [[Instytut Lotnictwa|Instytucie Lotnictwa]] w Warszawie zbudowano najpierw samolot doświadczalny [[Lala-1]] (nazwa była skrótem od: Latające laboratorium) oblatany 10 lutego 1972 przez Andrzeja Abłamowicza. Wykorzystywał on przednią część razem ze skrzydłami od samolotu [[An-2]], natomiast cała tylna część została zastąpiona kratownicą z usterzeniem i silnikiem odrzutowym AI-25 o ciągu 1470 daN (1500 kg). Samolot posiadałmiał ponadto aparaturę agrolotniczą do rozpylania chemikaliów.
 
Doświadczenia z testów samolotu Lala-1 wykorzystano przy konstruowaniu nowego samolotu, którego pierwszy eksperymentalny prototyp oznaczony LLM-15 (również od "Latające laboratorium") oblatano 30 maja 1973. Samolot w tej wersji wykorzystywał skrzydło od samolotu [[An-14]] "Pszczółka". Prototyp ostatecznego wariantu M-15 oblatano 9 stycznia 1974. Przez następne kilka lat trwały próby prototypów i samolotów pierwszej serii zakończone certyfikowaniem go w ZSRR dopiero 4 kwietnia 1979 po dwóch latach eksploatacji.
Linia 85:
[[Samolot rolniczy]] w układzie [[Samolot dwubelkowy|dwubelkowego]] [[dwupłat]]a o konstrukcji metalowej (część dolnego skrzydła i zbiorniki chemikaliów wykonane z [[Laminaty|laminatu]] epoksydowego w celu uniknięcia korozji). W górnej części kadłuba nad kabiną załogi znajduje się oprofilowana gondola silnika odrzutowego. Dolny płat przymocowany do spodu kadłuba, a górny do wierzchu [[gondola (lotnictwo)|gondoli]] silnikowej. Oba płaty połączone są grubymi pylonami, mieszczącymi zbiorniki chemikaliów, i dwoma pomocniczymi [[Zastrzał (lotnictwo)|zastrzałami]]. Pylony przechodzą w dwie belki ogonowe zakończone podwójnym [[Powierzchnie sterowe|usterzeniem]] połączonym statecznikiem poziomym. [[Podwozie (lotnictwo)|Podwozie samolotu]] stałe, trójpodporowe, z kołami pojedynczymi. Zbiorniki paliwa w górnym płacie. Załogę stanowił pilot; można było oprócz niego zabrać w razie potrzeby do kabiny dwóch techników (jako pasażerów).
 
Samolot zawierałmiał wbudowane dwa zbiorniki na chemikalia o pojemności po 1450 l (łącznie 2900 l lub 2200 kg). Wyposażony był w aparaturę do [[opryski|oprysków]] w postaci rur pod dolnymi skrzydłami lub alternatywnie w aparaturę rozpylającą proszki i granulaty. Aparatura napędzana była przez turbinę od [[sprężarka|sprężarki]] silnika. Maksymalna wydajność opryskiwania 25 l/s, a szerokość opryskiwanego pasa – 40 m.
 
== Dane ==