Alan I Wielki: Różnice pomiędzy wersjami

Po śmierci Judicaela Alan został samodzielnym władcą Bretanii. Jego władza rozciągała się nie tylko na bretońskie ziemie Léonu, Domnonée, Cornouaille i Vannetais, ale także na frankijskie hrabstwa Rennes, Nantes, Coutances i Avranches, oraz na zachodnie partie Poitou (tzw. Pays de Retz) i Andegawenii. Wschodnią granicą jego posiadłości była rzeka [[Vire]]. Alan musiał toczyć walki o Nantais z [[Andegawenowie|hrabią Andegawenii]] [[Fulko I Rudy|Fulkiem I]], ale udało mu się utrzymać sporną prowincję w swoich rękach.

 

 

Potęga Alana ugruntowała się podczas słabych rządów [[Odon (władca Franków)|Odona]] i [[Karol III Prostak|Karola Prostaka]]. Przez ten czas Bretania była stale atakowana przez wikingów. Alan zmarł w [[907]] r. Po jego śmierci wyniszczoną Bretanię opanowali wikingowie, którzy pozostali tam do [[936]] r., kiedy władzę na półwyspie uzyskał wnuk Alana po kądzieli, [[Alan II Krzywobrody]]. Żaden z następców Alana nie nosił już tytułu królewskiego.