William Shirley: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m →‎Linki zewnętrzne: poprawa literówek, replaced: DEFAULTSORT → SORTUJ, zewsnętrzne → zewnętrzne
Błędny rok
Linia 6:
Po wojnie Shirley wdał się w spory związane z pokryciem kosztów kampanii, w związku z czym w roku 1749 udał się do Anglii by rozwiązać kwestie polityczne jakie narosły przy okazji tych sporów. W [[Londyn]]ie został mianowany członkiem komisji brytyjsko-francuskiej, która miała wyznaczyć granice między koloniami obu państw w Ameryce Północnej, ale jego twarde, nieustępliwe stanowisko w negocjacjach przyczyniło się do ich zerwania, a jego samego zmusiło w roku 1753 do powrotu do Massachusetts{{odn|Schutz|1961|s=165-166}}.
 
Gdy w roku 1754 wybuchła kolejna wojna z Francuzami sprawy wojskowe zaprzątnęły ponownie uwagę Shirleya. W roku 19551755 poprowadził ekspedycję dla wzmocnienia załogi i rozbudowy [[Oswego (Nowy Jork)|Fortu Oswego]] nad jeziorem [[Ontario (jezioro)|Ontarion]], a po śmierci generała [[Edward Braddock|Edwarda Braddocka]] otrzymał stopień generała-majora i został głównodowodzącym sił brytyjskich w Ameryce{{odn|Schutz|1961|s=196-198}}. Jego słabe przygotowanie od strony wojskowej wyszło na jaw podczas organizowania kampanii tego i następnego (1756) roku{{odn|Borneman|2007|s=95}}, co wywołało zdecydowany sprzeciw nowojorskich polityków, a w kwestiach strategicznych agenta ds. Indian, generała [[William Johnson (generał)|Williama Johnsona]]. W rezultacie doprowadziło to w roku 1757 do odwołania go zarówno ze stanowiska głównodowodzącego, jak i gubernatora{{odn|Borneman|2007|s=143}}. W okresie późniejszym był gubernatorem Bahamów, po czym wrócił do Massachusetts, gdzie zmarł{{odn|Schutz|1961|s=264-266}}.
 
{{Przypisy|3}}