Jan Engel: Różnice pomiędzy wersjami

Będąc kapelmistrzem w [[Bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie|katedrze świętego Jana w Warszawie]], otworzył na przełomie 1771/1772 drukarnię nut przy [[Ulica Krzywe Koło w Warszawie|ulicy Krzywe Koło]], która działała do 1776. W niej wydrukował w 1772 sześć własnych [[symfonia|symfonii]], każdą oddzielnie, z jednakowymi kartami tytułowymi, dedykował symfonie podkanclerzowi[[podkanclerzy litewski|podkanclerzemu litewskiemu]], [[Antoni Tadeusz Przeździecki|Antoniemu Przeździeckiemu]]; sprzedawali je także warszawscy księgarze [[Michael Gröll]] i [[Jan August Poser]]. Egzemplarze pierwszych trzech wydanych symfonii zachowały się w archiwum [[Jasna Góra|paulinów w Częstochowie]], o pozostałych wiadomo tylko ze wzmianki, w prasie warszawskiej i z katalogów-dysponend [[Breitkopf & Härtel|Breitkopfa]] (Lipsk) z 1772, 1777, 1785-1787. Engel wydał w 1773 zbiór pt. ''Mélanges de Musique pour le clavecin par Monsieur Engel'', zawierający m.in. utwory [[Maciej Kamieński|Macieja Kamieńskiego]]; publikacja ta zaginęła podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Zapewne tłoczył także różne utwory własne i innych kompozytorów, jak msze, motety, arie, duety i oratoria, których rękopisy i druki miał zamiar sprzedać w 1733 wraz z nową „od siebie wynalezioną drukarnią do not”. [[1 września]] [[1773]] Engel zrezygnował ze stanowiska kapelmistrza [[Bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie|katedry warszawskiej]]. Wzmianka w „[[Gazeta Warszawska (1774)|Gazecie Warszawskiej]]” z 14 lutego 1776 informuje o przeniesieniu drukarni na [[Ulica Kamienne Schodki w Warszawie|ul. Kamienne Schodki]] do kamienicy Wędrychowskiej oraz o wydaniu dwunastu „nowych tańców polskich redutowych na klawicymbał”, ponadto zawiera zapowiedź ukazania się następnych dwunastu tańców. Z tak skąpych danych można wnioskować, że drukarnia działała raczej sporadycznie, będąc pionierskim przedsięwzięciem jednego człowieka.