Aktywność słoneczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Skasowany fragment nie reprezentuje kategorii "heliofizyka". Jeżeli ktoś uważa, że te uwagi są wartościowe niech utworzy nowe hasło i przypisze tematowi właściwą kategorię. W heliofizyce nie ma na to miejsca. Jest to nie na temat.
Znaczniki: usuwanie dużej ilości tekstu (filtr nadużyć) VisualEditor
→‎Cykl aktywności słonecznej: Przeredagowanie fragmentu tekstu.
Linia 17:
: ''k'' – współczynnik zależny od użytego instrumentu, służy do porównywania wyników różnych obserwatoriów.
 
Miejsce występowania plam (szerokość heliograficzną) przedstawia się na tzw. [[Prawo Spörera|diagramie motylkowym]]. Zasięg obszaru występowania plam pozwala ocenićosacować aktualną fazę cyklu.
 
WnioskiemNiefortunnym wnioskiem z badań zmian obfitości [[Izotopy|izotopu]] [[węgiel (pierwiastek)|węgla]] C<sup>14</sup>C jestbyła hipoteza o występowaniuwystępowania absolutnych minimów, kiedy liczbaliczby plam słonecznych spada prawie do zera. Przedostatnie takie minimum miałomaksimum miejsceradiowęglowe odprzypadło okołona rokulata [[1650]] do -[[1715]], byłoczyli na czas tzw. [[minimum Maundera]],. zaś ostatnie toPodczas [[minimum Daltona]], ale wówczas stwierdzono jedynie mniejmniejsze liczby plam w maksimach, a nie zupełny ich brak.
 
W czasie maksymalnej aktywności jasność Słońca wzrasta. Wzrasta również temperatura atmosfery Ziemi na skutek zwiększonej absorpcji promieniowania. W [[troposfera|troposferze]] jest to wzrost o około 0,1 K, 50 km wyżej wrasta o około 1 K, a na wysokości 500 km wzrasta o 400 K. Rudolf Wolf zrekonstruował cykle słoneczne wstecz do roku 1610. Na podstawie tych wyników nazwano lata 1755–1766 cyklem słonecznym 1.
 
W fazie dużej aktywności Słońca całkowita koncentracja [[ozon]]u w atmosferze Ziemi zmniejsza się o kilka procent wskutek aktywności rozbłyskowej. Porozbłyskowe zaburzenia magnetyzmu ziemskiego, które są wówczas znacznie częstsze, mogą istotnie zmieniać koncentrację elektronów, jak i całkowitą liczbę tych cząstek w [[jonosfera|jonosferze]], czyli do wysokości 1000 km. Może to powodować znaczne błędy w funkcjonowaniu urządzeń typu GPS, gdybygdy używać jedynie jednej częstotliwości. Taki jednowiązkowy pomiar to jednocześnie metoda wyznaczania kolumnowej gęstości elektronów w jonosferze.
 
Aktywność słoneczna wykrywalna jest we wszystkich pasmach [[długość fali|długości]] [[Promieniowanie elektromagnetyczne|fal elektromagnetycznych]] dostępnych obserwacji. Astronom amator [[Samuel Heinrich Schwabe]] wykazał w roku [[1844]] rokuopublikował swoje spostrzeżenie faktdotyczące zmieniającej się [[Aktywność słoneczna|cyklicznie]] łącznej liczby grup plam, mniej więcej co 10 lat. Prowadzone przez Szwajcara [[Rudolf Wolf|Rudolfa Wolfa]] systematyczne obserwacje potwierdziły istnieniepóźniej jedenastoletniegozjawisko cyklu zmiany liczby plam na powierzchni Słońcasłonecznego.
 
WCo przybliżeniu cookoło jedenaście lat, Słońcew wchodziczasie wminimum nowąsłonecznej fazęaktywności, kiedyrozpoczyna jegosię aktywnośćnowy magnetycznacykl zwiększa sięsłoneczny, iktóry osiąga maksimum w ciąguod 3- do 5 lat po okresie minimumpóźniej. Następnie aktywność maleje przez około 6-7 lat i wraca do małejrozpoczęcia aktywnościkolejnego cyklu słonecznego.. W maksimum cyklu pojawia się duża liczba plam.
 
== Aktualny cykl słoneczny ==