Andreas Papandreu: Różnice pomiędzy wersjami

Papandreu pochodził z wyspy [[Chios]], syn [[Jeorjos Papandreu|Jeorjosa Papandreu]], liberalnego polityka i Zofii Mineyko, wnuk polskiego [[Powstanie styczniowe|powstańca styczniowego]], inżyniera i naukowca [[Zygmunt Mineyko|Zygmunta Mineyko]]. W okresie dyktatury gen. [[Joanis Metaksas|Metaksasa]] aresztowany. Po uwolnieniu od 1940 w [[Stany Zjednoczone|USA]], gdzie służył w marynarce wojennej, a po ukończeniu studiów wykładał na amerykańskich uniwersytetach ekonomię. Do kraju powrócił w latach 50. W 1963 wspierał w wyborach swego ojca, rok później dostał się do parlamentu. Po przewrocie w 1967 obaj zostali uwięzieni przez dyktaturę wojskową. Jeorjos zmarł w areszcie. Po uwolnieniu od 1968 na emigracji organizował demokratyczną opozycję (założył Panhelleński Ruch Wyzwolenia). W 1974 po upadku dyktatury wojskowej powrócił do kraju. Założyciel i przywódca Panhelleńskiego Ruchu Socjalistycznego ([[Ogólnogrecki Ruch Socjalistyczny|PASOK]]). W latach 1981–1989 i 1993–1996 – premier. Jego rządy były i są uważane za bardzo kontrowersyjne – na jaw wyszły skandale korupcyjne i obyczajowy. Żonaty, miał trzech synów i dwie córki, jeden z jego synów, [[Jorgos Papandreu]], był premierem Grecji w latach 2009–2011.