Dźwinogród (rejon czortkowski): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Zabytki: drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Zabytki: drobne merytoryczne
Linia 49:
 
== Zabytki ==
* [[Zamek w Dźwinogrodzie|zamek]] – [[Wołodar Rościsławicz]], książę przemyski zmarły w 1124 r. dzieląc swoje państwo pomiędzy dwóch synów, ziemię dźwignrodzką ofiarował [[Władymirko]]wi, który zaczął tu samodzielnie panować. W tym czasie na terenie tzw. ''grodu okolnego powstała kamienna'' cerkiew czterofilarowa, której pozostałości zostały odsłonięte w latach sześćdziesiątych XX w. przez Olega Ratycza. Świątynia posiadała wymiary 12,5 x 10,6 m, a od południowego zachodu przylegała do niej prostokątna przybudówka pełniąca być może funkcję kaplicy chrzcielnej. Cerkiew ta wchodziła w skład większego zespołu architektonicznego, do którego należała również kamienna budowla rezydencjonalna i domniemana kaplica grobowa<ref>''Wyniki badań archeologicznych w Dźwinogrodzie w 1994 roku'', '''„Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego”''', 1995, XVI, 175-182.</ref>. Wydaje się najbardziej prawdopodobne, że cały kompleks o charakterze pałacowo-sakralnym powstał za panowania Wołodymirki Wołodarowicza (syna księcia Wołodara) w okresie, gdy Dźwinogród był stolicą udzielnego księstwa (lata 1124–1144). Jego brat książę przemyski [[Rościsław Wołodarewicz]] obległ Włodzimierza, ale gród się obronił. W 1144 r. ośrodek stołeczny tej części Rusi przeniesiono do Halicza<ref>https://archeologiadoswiadczalna.wordpress.com/2014/10/12/zarys-stanu-badan-nad-wczesnosredniowieczna-murowana-architektura-sakralna-rusi-halickiej/</ref>. W 1240 r. gród został zniszczony przez Tatarów<ref name=zamki-kreposti>{{Cytuj stronę | url =http://zamki-kreposti.com.ua/ternopolskaya-oblast/gorodicshe-v-sele-dzvenigorod/| tytuł =Городище в селе Дзвенигород| data dostępu =26.10.13| opublikowany = zamki-kreposti.com.ua}}</ref>. Książęta [[Koriatowicze]] lub królowie polscy wznieśli nowy zamek, który przetrwał do połowy [[XVI wiek|XVI w.]] W 1716 roku miejsce to ufortyfikował hetman [[Adam Mikołaj Sieniawski|Adam Sieniawski]].
* Dwór wybudowany w stylu [[klasycyzm|klasycystycznym]] przez Teodora Kęszyckiego istniał do 1918 r.<ref name=Aftanazy>{{cytuj książkę|nazwisko=[[Roman Aftanazy]]|tytuł=[[Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej]]. Województwo podolskie'', T. 9, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich|miejsce=Wrocław, Warszawa| data=1995| ISBN = 83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04268-1 t. 9| strony=82-83}}</ref>.