Miguel Calero: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Reprezentacja Kataru w piłce nożnej – zmieniono link(i) do Reprezentacja Kataru w piłce nożnej mężczyzn |
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Reprezentacja Tunezji w piłce nożnej – zmieniono link(i) do Reprezentacja Tunezji w piłce nożnej mężczyzn |
||
Linia 43:
W 1991 roku Calero znalazł się w składzie na turniej [[Copa América 1991|Copa América]], gdzie Kolumbia zajęła czwarte miejsce, a golkiper [[Deportivo Cali]] nie rozegrał ani jednego spotkania, pozostając rezerwowym dla [[René Higuita|René Higuity]]. Rok później Calero był członkiem olimpijskiej [[Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej|reprezentacji Kolumbii]] na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992|Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie]]. Był tam pierwszym bramkarzem reprezentacji, jednak Kolumbijczycy zdobyli zaledwie jeden punkt po remisie z [[Reprezentacja Kataru w piłce nożnej mężczyzn|Katarem]] i zajęli ostatnie miejsce w grupie.
W pierwszej [[Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej|reprezentacji Kolumbii]] Calero zadebiutował 17 czerwca 1995 roku w wygranym 1:0 meczu z [[Reprezentacja Nigerii w piłce nożnej|Nigerią]], rozegranym w ramach US Cup. W tym samym roku był rezerwowym na [[Copa América 1995]], gdzie Kolumbijczycy zajęli trzecie miejsce. Także w roku 1997 bramkarz [[Deportivo Cali]] wziął udział w [[Copa América 1997|Copa América]], w roli dublera dla [[Faryd Mondragón|Faryda Mondragóna]], a Kolumbia nie odniosła większego sukcesu. W 1998 roku selekcjoner reprezentacji, [[Hernán Darío Gómez]], powołał go do 22–osobowej kadry na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|Mistrzostwa Świata we Francji]]. Tam Calero był jednak dopiero trzecim bramkarzem w hierarchii za [[Óscar Córdoba|Óscarem Córdobą]] i [[Faryd Mondragón|Farydem Mondragónem]] i cały turniej obejrzał z ławki rezerwowych. Kolumbia zagrała na nim słabo, wygrała zaledwie jeden mecz z [[Reprezentacja Tunezji w piłce nożnej mężczyzn|Tunezją]] (1:0) i zajęła trzecie miejsce w grupie.
W 2001 roku Calero był członkiem zespołu, który wygrał turniej [[Copa América 2001|Copa América]]. Także i tu był rezerwowym zawodnikiem dla Córdoby, który wystąpił we wszystkich meczach, także tym finałowym, wygranym 1:0 z [[Reprezentacja Meksyku w piłce nożnej|Meksykiem]]. Z kolei w 2007 roku po raz piąty wystąpił w [[Copa América 2007]], tym razem w roli podstawowego bramkarza i kapitana ekipy. Po tym turnieju zdecydował się zakończyć reprezentacyjną karierę – dwa lata później rozegrał w kadrze narodowej, ostatnie, pożegnalne spotkanie. Ogółem w kadrze narodowej od 1995 do 2009 roku rozegrał 51 meczów.
| |||