Mieszko II Lambert: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Asinus (dyskusja | edycje)
Linia 55:
 
[[Image:Helm.jpg|thumb|left|Polski pozłacany hełm z XI wieku, znaleziony w XX w. na terenie Głuchej Puszczy]]
Pozycję młodego księcia na dworze, zarówno polskim jak i cesarskim, dobitnie zwiększyło zawarte w 1013 małżeństwo z [[Rycheza Lotaryńska|Rychezą]]<ref>Istnieje mniejszościowa, niepodparta źródłowo hipoteza jakoby do zaręczyn Mieszka II i Rychezy doszło już podczas zjazdu w Gnieźnie. Pisze o tym m.in. Labuda G. w "Pierwsze państwo polskie"</ref>, córką [[palatyn]]a [[Palatynat Reński|reńskiego]] [[Ezzon]]a, szwagra [[OttoOtton III (cesarz rzymski)|Ottona III]]. Zgodnie z zapiskami z klasztoru w Brauweiler późniejszy ''król polski Mieszko, wysławszy dziewosłębów z najróżnorodniejszymi darami, jak przystało na osobę królewską, za pośrednictwem wspomnianego władcy [króla Niemiec] do jego pierworodnej córki, prosił o rękę Rychezy''. Ezzo miał status równy księciu terytorialnemu oraz duże wpływy jako przywódca [[Lotaryngia|lotaryńskiej]] opozycji przeciw Henrykowi II. Poprzez małżeństwo Mieszka z jego córką dynastia piastowska weszła w krąg rodziny cesarskiej i zyskała pozycję równą, jeśli nie wyższą od pierwszych rodów Rzeszy. Prawdopodobnie po ślubie zgodnie z panującymi zwyczajami ojciec wydzielił Mieszkowi osobną dzielnicę. Przyjmuje się, że była to ziemia krakowska z [[Wawel]]em stanowiącym rezydencję młodego księcia.
 
W [[1014]] roku Mieszko został wysłany przez ojca do Czech w roli emisariusza. Miał przekonać księcia Udalryka do sojuszu przeciw Henrykowi II. Misja zakończyła się niepowodzeniem, a Udalryk uwięził Mieszka. Został on uwolniony dopiero po interwencji cesarza, który pomimo zdrady Chrobrego lojalnie wypełniał obowiązki [[senior]]a i ujął się za swoim [[wasal]]em. W efekcie Mieszko trafił na dwór cesarski w Marseburgu stając się zakładnikiem władcy niemieckiego. Prawdopodobnie Henryk chciał w ten sposób wymusić na Bolesławie Chrobrym przybycie do Marseburga i wyjaśnienie antycesarskich działań. Plan ten nie powiódł się, ponieważ pod naciskiem spokrewnionych z Mieszkiem możnowładców saskich cesarz zgodził się na powrót Mieszka do Polski.