Heinrich von Plauen: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Zmiany redakcyjne: poprawa linków, apostrofów, cudzysłowów etc. |
int. |
||
Linia 40:
Początkowo nie pełnił żadnych ważniejszych urzędów i dopiero w [[1402]] mianowano go [[komtur]]em [[Nieszawa|Nieszawy]]. W [[1407]] r. został komturem [[Świecie|Świecia]]. W czasie wojny polsko-krzyżackiej 1409–1411, 27 sierpnia [[1409]] r. w czasie wypadu polskiej załogi zamku w [[Bydgoszcz]]y pod [[Świecie]] Plauen dostał się do niewoli. Wkrótce potem dążące pod [[Bydgoszcz]] oddziały krzyżackie uwolniły komtura, a tamtejszy zamek obległy i zdobyły.
Plauen nie brał udziału w [[bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]] [[15 lipca]] [[1410]] r. Na wieść o klęsce zakonu natychmiast pospieszył ze swym hufcem do [[Malbork]]a przewidując, że tam właśnie skierują się oddziały polsko-litewskie. Dotarł na czas – i to w dużej mierze dzięki energicznej postawie von Plauena Krzyżacy zawdzięczają
Za zasługi podczas obrony zamku malborskiego kapituła zakonna obrała Heinricha von Plauena wielkim mistrzem w [[1410]], pomijając innych hierarchów zakonnych, sprawujących ważniejsze funkcje m.in. [[Werner von Tettingen|Wernera von Tettingena]], wielkiego szpitalnika i komtura elbląskiego, który uratował się z rzezi grunwaldzkiej. W [[1411]] wielki mistrz odniósł sukces dyplomatyczny, podpisując z Polską tzw. [[pokój toruński 1411|I pokój toruński]]<ref>''Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae'', wydał Maciej Dodgiel, t. 4, Wilno 1764, s. 86.</ref> na bardzo korzystnych dla Zakonu warunkach. Jednocześnie, mimo osłabienia po klęsce grunwaldzkiej, rozpoczął aktywne przygotowania do wojny odwetowej z południowym sąsiadem.
| |||