Stanisław Gabriel Tęczyński: Różnice pomiędzy wersjami

W młodości studiował na [[Uniwersytet Jagielloński|Akademii Krakowskiej]]. W latach 1530-1531 był dworzaninem księcia [[Albrecht Hohenzollern (1490–1568)|Albrechta Hohenzollerna (1490-1568)]] władcy [[Prusy Książęce|pruskiego]]. Następnie przebywał w [[Niderlandy (region historyczny)|Niderlandach]] (1533-1535). Poseł [[województwo krakowskie (I Rzeczpospolita)|województwa krakowskiego]] na sejm [[1538]]/[[1539]] roku, sejm [[1550]] roku<ref> Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 92, 107.</ref>. Był sympatykiem reformacji i senatorem popierającym politykę [[Zygmunt II August|Zygmunta Augusta]] wobec papiestwa i Kościoła. Dążył do zwiększenie wolności w sferze podatkowej i w sprawach personalnych. Był wykonawcą królewskiego aktu lokacyjnego ze stycznia [[1542]] wydanego przez Zygmunta Augusta dla [[Siemiatycze|Siemiatycz]]. 2 kwietnia 1542 wprowadza w tej miejscowości władze miejskie i zleca pracę nad organizacją miasta i jego kolonizacją. W 1553 roku został wysłany przez króla z poselstwem do Turcji. Piastował urzędy między innymi: starosty lubelskiego (1547-1560), kasztelana lwowskiego (1551-1554), wojewody sandomierskiego (1554-1555) i krakowskiego (1555-1560). Był dziedzicem dóbr na Lubelszczyźnie i Podlasiu, klucza morawickiego oraz połowy klucza tęczyńskiego. Był mądrym i zaradnym gospodarzem. Dla ojca wybudował piękny rycerski [[renesans]]owy nagrobek w kaplicy [[Tęczyńscy herbu Topór|Tęczyńskich]] w [[Kraśnik]]u.

 

 

{{Przypisy}}