Miejscem częstego formowania się baniek są [[giełda papierów wartościowych|giełdy papierów wartościowych]].
Inwestorzy widząc nagły [[tendencja rozwojowa|trend]] wzrostowy cen kupują akcje w celu uzyskania szybkiego [[zysk]]u. Dzieje się to przy podgrzanej atmosferze i dużym medialnym szumie rozpalającym wyobrażenia o potencjalnych zyskach. [[Inwestor]]zy zachowują się w [[owczy pęd|sposób stadny]], skupując walory i nie zważając na brak uzasadnienia ceny w dotychczasowych [[wynik finansowy|wynikach finansowych]].
ZwykleOkres bańkitrwania spekulacyjnebaniek spekulacyjnych zazwyczaj nie trwająjest długodługi. Gdy rozpoczyna się spadek cen akcji, inwestorzy wyprzedają wcześniej nabyte papiery. Następuje wówczas głębokie załamanie rynku i poważne straty wielu [[akcjonariusz]]y oraz okres niskich cen. Istnieje zestawienie grup kryteriów pozwalających na wczesną identyfikację bańki spekulacyjnej<ref name=web3>{{Cytuj stronę|url=http://prnews.pl/analizy/jak-rozpoznac-spekulacyjna-banke-62247.html|tytuł=Jak rozpoznać spekulacyjną bańkę?|opublikowany=prnews.pl|data=2011-06-24|data dostępu=2011-06-28}}</ref>.
Samo określenie „bańka” pojawiło się w kontekście kryzysu finansowego powstałego w 1711-1720latach 1711—1720 w wyniku spekulacyjnej gry na wzrost cen akcji [[Kompania Mórz Południowych|Kompanii Mórz Południowych]] (''British South Sea Bubble''). Pierwotnie odnosił się do procesu zawyżania [[kurs akcji|kursu akcji]], a nie do samego kryzysu firm, jaki nastąpił po załamaniu się kursu akcji. Wiele innych procesów szybkiego wzrostu cen nazywanych jest dalej „manią”. Chyba najbardziej znana jest wspomniana Tulipomania, gdzie przedmiotem gry były cebulki tulipanów. Tulipany stały się wtedy narzędziem uprawiania [[hazard]]u: nie kupowano ich już dla doznań estetycznych i zademonstrowania swojej pozycji, ale dla spodziewanego [[zysk]]u. W nadziei na ogromne zyski ludzie sprzedawali swój dobytek, a niektórzy zaciągali duże kredyty, byle tylko wziąć udział w tej grze. Wtedy też zaczęto zawierać [[kontrakt terminowy|kontrakty terminowe]] na sadzonki tulipanów i nimi handlować. Handlowi tego typu sprzyjała ustawa przyjęta w listopadzie 1636 przez holenderski parlament, która zezwalała na zawieranie takich kontraktów bez fizycznej dostawy (tzw. ''futures''). W ten sposób usankcjonowano hazard umożliwiający czysty zakład o przyszłą cenę cebulek tulipanów. Metafora „manii” jest zatem całkowicie uzasadniona – ceny akcji były zawyżone i kruche, rosły bez żadnego realnego powodu i były stale zagrożone gwałtownymi spadkami.
