Znak orła: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawki
poprawki
Linia 45:
 
== Opis fabuły ==
Gniewko, po śmierci wszystkich bliskich z rąk [[Marchia Brandenburska|Brandenburczyków]], ucieka z rodzinnej wsi Rybitwy do Gdańska. Tam trafia na podstępnego Hanysza. Wkrótce zostaje oddany na wychowywanie do Sulisława, rycerza z polskiej załogi Gdańska. Chłopak chce dorównać swojemu opiekunowi i gdy ten rusza pomagać Łokietkowi w tłumieniu buntu mieszczaństwa w Krakowie, Gniewko wyrusza jego śladem. W drodze do Krakowa ponownie spotyka Hanysza, zabójcę archidiakona z dworu książęcego.
 
Po kilku latach Gniewko towarzyszy już Sulisławowi w wyprawach. Tropiąc [[Marchia Brandenburska|Brandenburczyków]], którzy przed laty zamordowali całą jego rodzinę, Gniewko ratuje życie córce [[kasztelan]]a łęczyckiego. W obozie Łokietka Gniewko otrzymuje „Znak orła”, na dowód zaufania którym obdarza go książę oraz specjalną misję do wypełnienia. W obozie ukrywa się Hanysz, który jest szpiegiem [[Zakon krzyżacki|Krzyżaków]]. Gniewko, mimo zasadzki urządzonej przez nieprzyjaciela wypełnia misję.
 
W kolejnych odcinkach akcja przenosi się do 1331 roku. Gniewko nadal posługuje się „Znakiem orła”, wypełniając zadania powierzone mu już przez króla Władysława. W czasie jednej z wypraw spotyka pierwszy raz po latach uratowaną niegdyś Agnieszkę, córkę kasztelana. Gniewko w tajnej misji, ukryty na zamku w Malborku jest świadkiem szantażowania starosty wielkopolskiego przez Krzyżaków. Gniewko rusza na dwór księcia Kazimierza, ostrzec go przed zamachem. Doradcą na dworze księcia jest Hanysz, który donosi Krzyżakom o podsłuchaniu ich planów przez Gniewka.