Charles Sherrington: Różnice pomiędzy wersjami

W latach 1895-1913 profesor uniwersytetu w [[Liverpool]]u, w latach 1913-1935 [[Uniwersytet Oksfordzki|uniwersytetu w Oksfordzie]], członek (prezes w latach 1920-1925) Towarzystwa Królewskiego w Londynie ([[Royal Society]]). Jeden z najwybitniejszych twórców współczesnej [[neurofizjologia|neurofizjologii]]. Zajmował się głównie badaniem unerwienia [[mięśnie|mięśni]] i [[odruch]]ową czynnością [[rdzeń kręgowy|rdzenia kręgowego]], wprowadził pojęcie [[synapsa|synapsy]] i zapoczątkował badania zjawisk na synapsach, podał klasyfikację [[receptor]]ów. Stworzył współczesny język neurofizjologii. Wykazał istnienie ośrodkowych procesów hamowania i pobudzania, opisał zjawiska indukcji równoczesnej i następczej w rdzeniu kręgowym. Wyjaśnił znaczenie proprioreceptorów w czynności mięśni. Autor kilkuset publikacji, m.in. główne prace: ''The Integrative Action of the Nervous System'' (1906), ''Mammalian physiology'' (1919), ''Reflex Activity of the Spinal Cord'' (1932), ''The Brain and Its Mechanism'' (1933). Za odkrycia dotyczące funkcji neuronów otrzymał w 1932 roku nagrodę Nobla (wspólnie z [[Edgar Douglas Adrian|E.D. Adrianem]]).

 

{{Przypisy}}