Renesans karoliński: Różnice pomiędzy wersjami

Program reorganizacyjny w zakresie kultury zakładał odnowę [[Łacina|łaciny]], która w ten sposób ostatecznie oderwała się od [[języki romańskie|języków romańskich]]. Dzięki mecenatowi cesarskiemu i zdolnościom organizacyjnym [[Alkuin]]a znacznie rozwinęła się sieć szkół<ref name="referat studyjny">{{Cytuj stronę | url = http://www.zsniedoradz.pl/wp-content/uploads/2011/04/renesans_karolinski.pdf | tytuł = Renesans karoliński | nazwisko = Szrama | imię = Marcin | język = pl | data dostępu = 2014-05-01}}</ref>. Przy klasztorach powstawały [[skryptorium|skryptoria]], w których kopiowano dzieła antycznych autorów. Przeprowadzono również reformę szkolnictwa kościelnego, tak by tok nauczania został ujęty w cykle [[Siedem sztuk wyzwolonych|trivium]] i [[Siedem sztuk wyzwolonych|quadrivium]]<ref name="Franków państwo">{{Cytuj stronę | url = http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/3902600/frankow-panstwo.html | tytuł = Franków państwo | praca = Encyklopedia PWN | język = pl | data dostępu = 2014-05-01}}</ref>. Literatura i malarstwo zostały odnowione i przez to nastąpił ich rozwój. Powstało wiele monumentalnych budowli, nawiązujących stylem do budowli starożytnego [[Rzym]]u ([[architektura karolińska]], np. [[katedra w Akwizgranie]]). Na jego dwór Karola Wielkiego w [[Akwizgran]]ie przybywali uczeni z odległych krajów. Z Brytanii przybył [[Alkuin]], z Italii – [[Piotr z Pizy]] i [[Paweł Diakon]], natomiast z Hiszpanii [[Teodulf]].