Obłomow: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Holdenhk (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Holdenhk (dyskusja | edycje)
poprawa linków
Linia 1:
{{dopracować|źródła=03.2018}}
Obłomow - (ros. Обломов) – powieść rosyjskiego pisarza [[Iwan Gonczarow|Iwana Gonczarowa]] z 1859 r. Powieść opisuje życie Ilji Iljicza Obłomowa, rosyjskiego szlachcica wychowanego w tradycyjny sposób, który zupełnie nie przygotował go do samodzielnego życia w zmieniającej się [[Rosja|Rosji]]. Użyty w powieści termin “obłomowszczyzna”<ref>{{Cytuj |autor = Mikołaj Aleksandrowicz Dobrolubow |tytuł = Co to jest obłomowszczyzna? |data = 1958}}</ref> stał się szybko popularny w Rosji jako doskonały opis rosyjskiej szlachty, ubożejącej dzięki swemu lenistwu, apatii, braku wykształcenia i samozadowoleniu.
 
{{Książka infobox
Linia 26:
 
== Bohaterowie ==
'''Ilia Iljicz Obłomow''' – (lat 32-33 na początku powieści) dobroduszny, jedyny syn ziemiańskiej rodziny, wychowany w “cieplarnianych” warunkach i zupełnie nie przygotowany do samodzielnego życia. Podjęcie jakiejkolwiek decyzji jest dla niego torturą, przez co albo odkłada ją w nieskończoność, albo zdaje się na innych, przez co jest nieustannie wykorzystywany (za wyjątkiem Stolza). Z faktu tego albo nie zdaje sobie sprawy, albo go po cichu akceptuje, wiedząc, że to i tak wygodniejsze rozwiązanie, a wygoda stanowi dla niego najważniejsze kryterium jego egzystencji (co skrzętnie wykorzystuje Tarantiew). Dlatego, ulubioną taktyką jest jak najdłuższe nie podejmowanie żadnej decyzji, jak długo się da. Obłomow był swego czasu urzędnikiem o wysokiej randze, ale nie wytrzymał na nim dłużej jak trzy lata. Zrezygnował przed trzydziestką, oficjalnie, ze względu na stan zdrowia. Według M. A. Dobrolubowa: ''"Na czym polegają główne cechy charakteru Obłomowa? Na całkowitym bezwładzie, który wynika z obojętności na wszystko, co się dzieje na świecie. Przyczyna zaś obojętności tkwi częściowo w pozycji społecznej Obłomowa, częściowo zaś w charakterze jego rozwoju umysłowego i moralnego. Jeśli chodzi o pozycję społeczną, Obłomow jest jaśnie panem; „ma Zachara i jeszcze trzystu Zacharów” – jak mówi autor."''<ref>{{Cytuj |autor = Mikołaj Aleksandrowicz Dobrolubow |tytuł = Co to jest obłomowszczyzna? |data = 1958}}</ref>
 
'''Zachar Trofimycz''' – (lat ok. 50 na początku powieści ) służący Obłomowa, którym zajmuje się od dziecka. Jest dumny ze swojego stanowiska, mimo, że zupełnie się do niego nie nadaje. W mieszkaniu Obłomowa panuje brud i bałagan, a doniesienie tacy z herbatą bez upuszczenia zawartości na podłogę, przekracza jego umiejętności. Podkrada pieniądze swojemu “barinowi” (dziedzicowi), ale są to niewielkie kwoty. Mimo to, jest bardzo wierny Obłomowi, którego, mimo swych ograniczonych możliwości, stara się chronić przed Tarantiewem.
Linia 82:
 
== Bibliografia ==
Iwan Gonczarow, ''Obłomow'', Warszawa 1922, tłumaczenie Franiszek Rawita-Gawroński
 
Iwan Gonczarow, ''Obłomow'', Warszawa 1978, tłumaczenie Nadzieja Drucka
 
Mikołaj Aleksandrowicz Dobrolubow, ''Co to jest obłomowszczyzna?'', Pisma filozoficzne, PWN, Warszawa 1958
== Linki zewnętrzne ==
 
Maciej Sosnowski, ''Bartleby, Obłomow, Głodomór'', [[Teksty Drugie]] : teoria literatury, krytyka, interpretacja /6 (144) (2013) s. 170-185, [http://rcin.org.pl/Content/62321/WA248_79336_P-I-2524_sosnow-bartleby_o.pdf link]
 
== Przypisy ==
[http://www.kpbc.ukw.edu.pl/dlibra/plain-content?id=92486 Pełny tekst] ''Obłomowa'' w Kujawsko-Pomorskiej Bibliotece Cyfrowej (tłum, Franciszek Rawita-Gawroński, Warszawa 1922)