Tadeusz Perkowski: Różnice pomiędzy wersjami

|data urodzenia = [[2223 lutegolistopada]] [[1896]]

|funkcja = [[KomisarzKierownik Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku|Zastępca KomisarzaKonsulatu Generalnego Rzeczypospolitej PolskiejRP w Gdańsku]]Mińsku

|od = 19371926

|do = 19391927

|poprzednik = Stanisław Eska

|następca = [[Witold Kolankowski]]

'''Tadeusz Perkowski''' h. Peretyakowicz (ur. [[2223 lutegolistopada]] [[1896]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[27 kwietnia]] [[1942]] w Ustroniu na [[Wileńszczyzna|Wileńszczyźnie]]) – polski [[prawo|prawnik]], urzędnik konsularny i [[dyplomata]].

Syn warszawskiego lekarza [[Seweryn Perkowski|Seweryna Perkowskiego]] i Wandy Teresy z d. Gorskiej, brat bliźniak Józefa<ref>''Perkowski, Seweryn Fabian (1845–1907)'' [w:] [[Polski Słownik Biograficzny]] T. XXV/1980, s. 621–622</ref>. Ukończył gimnazjum w rodzinnym mieścieWarszawie, studia na [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego]] (1923) i studia uzupełniające na uniwersytecie w [[Haga|Hadze]]. W latach 1918-1920 służył jako ochotnik w [[Wojsko Polskie (II RP)|polskiej armii]], od 1921 zatrudniony w [[Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Polska)|MSZpolskiej służbie zagranicznej]], w latachktórej 1924-1928powierzono mu cały szereg funkcji, m.in. był urzędnikiem Departamentu Politycznego MSZ (1921-1924)<ref>''Rocznik Służby Zagranicznej RP 1938'', s. 213, [w:] [http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/docmetadata?id=20607&from=publication]</ref>, sekretarzem [[Ambasada RP w Moskwie|poselstwa w ZwiązkuMoskwie]] (1924-1926), kier. [[Ambasada RP w Mińsku|konsulatu generalnego w SowieckimMińsku]] (1926-1927), następniesekr. sekretarzemposelstwa w Moskwie (1927-1928), urzędnikiem ds. litewskich/kier. referatu bałtyckiego w wydziale wschodnim Departamentu Politycznego MSZ (1928-1936), sekr. generalnym delegacji do [[Stosunki polsko-litewskie#Stan do 1938|rokowań polsko-litewskich]], kierownikiemw referatu bałtyckiego i skandynawskiego[[Kłajpeda|Kłajpedzie]], a od 1937 pełnił funkcję zastępcy [[Komisarz Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku|Komisarza Generalnego RP w Gdańsku]]{{r|sl}}. W 1942 zamordowany przez [[Sowieci|sowietów]] w Ustroniu w [[Powiat brasławski (II Rzeczpospolita)|powiecie brasławskim]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.sejm-wielki.pl/b/zi.3.22.a3a | tytuł = Tadeusz Perkowski h. Peretyakowicz | opublikowany = sejm-wielki.pl | data dostępu = 2017-09-01}}</ref>.

Był odznaczony polskim złotym<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Odznaczenia | czasopismo = Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej | wolumin = Nr 1 | strony = 12 | data = 1939 | url = https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/40976&tab=3}}</ref> i srebrnym [[Krzyż Zasługi|Krzyżem Zasługi]], pamiątkowym [[Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921|Medalem za Wojnę 1918-1921]], jubileuszowym [[Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości|Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości]]<ref name=sl>[[Stanisław Łoza]]: ''[http://jbc.jelenia-gora.pl/dlibra/docmetadata?id=18466 Czy wiesz kto to jest?]'', Warszawa 1936, s. 563</ref>, szwedzkim krzyżem oficerskim [[Order Gwiazdy Polarnej|Orderu Gwiazdy Polarnej]]<ref>[http://runeberg.org/statskal/1940bih/0154.html Sveriges statskalender / 1940. Bihang], s. 154</ref>, estońskim krzyżem komandorskim [[Order Krzyża Orła|Orderu Krzyża Orła]]<ref>{{Cytuj | tytuł = [http://www.rk.ee/symb/5.doc Eesti tänab 1919-2000] | wydawca = Eesti Vabariigi Riigikantselei | miejsce = Tallinn | data = 2000 | s = 152-155 | isbn = 9985-60-778-3 | język = et | data dostępu = 2014-10-23 | archiwum = http://web.archive.org/web/20110827010536/http://www.rk.ee/symb/5.doc | zarchiwizowano = 2011-08-27}}</ref>, łotewskim krzyżem [[Order Trzech Gwiazd|Orderu Trzech Gwiazd]], fińskim krzyżem [[Order Białej Róży Finlandii|Orderu Białej Róży]]<ref name=psb>''Perkowski Tadeusz, pseud. Jan Ochota (1896-1942)'' [w:] [[Polski Słownik Biograficzny]] T. XXV/1980, s. 622-623</ref>, norweskim krzyżem komandorskim [[Order Świętego Olafa|Orderu św. Olafa]]<ref>Piotr Łossowski: ''Dyplomacja Drugiej Rzeczpospolitej. Z dziejów polskie służby zagraniczej''., Warszawa 1992, s. 116</ref>.