Wersja z 22:00, 22 sty 2018 edytuj Paweł Ziemian BOT (dyskusja \| edycje) Boty 1 384 060 edycji m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy ← poprzednia edycja		Wersja z 16:04, 12 paź 2018 edytuj anuluj edycję AndrzeiBOT (dyskusja \| edycje) Boty 392 031 edycji m Poprawiam linki wewnętrzne oraz wykonuję drobne zmiany typograficzne i techniczne. następna edycja →
Linia 1: '''Luuanda''' – wydany w 1964 roku zbiór opowiadań autorstwa [[José Luandino Vieira\|Joségo Luandino Vieiry]]<ref>{{Cytuj książkę \| nazwisko = Klave \| imię = Janina \| tytuł = Historia literatury portugalskiej \| wydawca = Zakład Narodowy im. Ossolińskich \| miejsce = Wrocław \| data = 1985 \| strony = 309 \| isbn = 83-04-00931-5}}</ref>, [[Angola\|angolskiego]] pisarza pochodzenia portugalskiego; {{fakt\|data=2014-09\|klasyk literatury angolskiej}}. Została napisana w ukryciu, w portugalskim [[obóz koncentracyjny\|obozie koncentracyjnym]] w [[obóz Tarrafal\|Tarrafal]], gdzie jej autor odbywał karę 14 lat więzienia za działalność w MPLA ([[Ludowy Ruch Wyzwolenia Angoli -– Partia Pracy\|Ludowym Ruchu Wyzwolenia Angoli]]). Przemycona za mury obozu kawałek po kawałku przez żonę pisarza, w pieluszkach ich kilkuletniego syna, została po raz pierwszy wydana w roku 1964. ''Luuanda'' zdobyła uznanie między innymi z powodu rewolucyjnego języka -– mieszanki [[język portugalski\|portugalskiego]] oraz [[kimbundu]] – którym autor często się bawi i przeprowadza na nim śmiałe eksperymenty. Taki język miał odzwierciedlić różnice kulturowe pomiędzy Portugalią a Angolą i uzasadnić walkę o niepodległość kraju. W trzech opowiadaniach, które wchodzą w skład książki, pojawiają się również bohaterowie wcześniej rzadko spotykani w literaturze angolskiej – mieszkańcy ''[[musseques]]'', ubogich dzielnic [[Luanda\|Luandy]], których codzienne zmagania są świadectwem wadliwego funkcjonowania [[kolonializm\|systemu kolonialnego]]. Władze portugalskie nie od razu wychwyciły głęboki przekaz polityczny Luuandy, czego dowodem jest przyznanie jej w 1965 r. Nagrody literackiej D. Maria José Abrantes Mota Veiga. Jednak już rok późniejsza decyzja [[Związek Pisarzy Portugalskich\|Związku Pisarzy Portugalskich]] o przyznaniu książce [[Nagroda Camilo Castelo Branco\|nagrody Camilo Castelo Branco]] spotkała się z brutalną reakcją [[dyktatura Salazara\|dyktatury Salazara]] – członkowie jury konkursu zostali aresztowani, siedziba Związku zdemolowana a on sam rozwiązany. Książkę przetłumaczono między innymi na język angielski, francuski, niemiecki, włoski i czeski. W 2014 roku cały zbiór ukazał się w polskim przekładzie Doroty Woickiej i Zuzanny Jakubowskiej pt. ''Luuanda. Historie z Angoli'' ({{ISBN\|978-83-7901-037-0}})<ref>{{Cytuj stronę \| tytuł = Luanda. Historie z Angoli \| url = https://iberystyka-uw.home.pl/content/view/2020/104/lang,en/ \| opublikowany = iberystyka-uw.home.pl \| język = pl \| data dostępu = 2014-09-20}}</ref>. Wcześniej, trzecie opowiadanie wchodzące w skład książki Vieiry zostało przetłumaczone przez Krystynę i Wojciecha Chabasińskich jako „Opowiastka o kurze i jajku” i opublikowane w zbiorze pt. ''Opowiadania portugalskie XIX i XX w.'', w serii Literatura Iberyjska [[Wydawnictwo Literackie\|Wydawnictwa Literackiego]] w Krakowie w 1978 roku (ss. 362-384).

Luuanda: Różnice pomiędzy wersjami