Rochici: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
brak źródła cennej informacji |
||
Linia 17:
}}
'''Wspólnota Braci Miłosierdzia od św. Rocha (Rochici)''' <ref>{{Cytuj |autor = brak |tytuł = jakiegokolwiek źródła |data = }}</ref>– założycielem wspólnoty był [[Biskupi wileńscy|biskup wileński]] [[Konstanty Kazimierz Brzostowski]] ([[1644]]-[[1722]]), który opracował dla rochitów ustawy zakonne. Zgromadzenie osadzone zostało w [[1713]] przy szpitalu pw. [[Święty Roch|św. Rocha]] w [[Wilno|Wilnie]]. Rozwinęło się na [[Litwa|Litwie]] i [[Żmudź|Żmudzi]]. W [[1753]] rochici otrzymali kanoniczne potwierdzenie od [[Michał Jan Zienkowicz|biskupa Michała Zienkowicza]].
Pierwotnie celem rochitów było pielęgnowanie i grzebanie ofiar epidemii — zgodnie z czwartym ślubem zakonnym nakazującym im miłość w ratowaniu ubogich i "powietrzem zarażonych". Ten cel wyrażało charakterystyczne godło zakonne, przedstawiające trupią głowę i skrzyżowane pod nią piszczele, białe na czarnym tle. Znak ten nosili rochici na zakonnych czarnych płaszczach, noszonych na szarych (później białych) [[habit]]ach przepasanych czarnym pasem skórzanym. Stroju dopełniała czarna czapka. W późniejszym okresie rochici oddawali się pracy duszpasterskiej w parafiach na wzór kapłanów diecezjalnych.
| |||