Historia Polski (1914–1918): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Roberto625 (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
m odnośnie do |
||
Linia 352:
<ref name="uwaga2">Serbia, korzystając z parasola rosyjskiego i zasłużonego miana „bałkańskiego Piemontu”, z upodobaniem uprawiała politykę antyaustriacką.</ref>
<ref name="uwaga3">Na pytanie ambasadora Rzeszy jakie będzie stanowisko Francji w razie wojny rosyjsko-niemieckiej, premier Republiki odpowiedział, że Francja postąpi tak, „jak nakaże jej honor i interes”.</ref>
<ref name="uwaga4">Anglia nie była związana żadnymi umowami (tzw. Entente Cordiale nie było traktatem, a jedynie porozumieniem odnośnie do podziału stref wpływów w Afryce), ale obawiała się supremacji niemieckiej na kontynencie w razie klęski Francji.</ref>
<ref name="uwaga5">Zamysł ten, zrodzony w roku 1912 w Wiedniu, został ostro skrytykowany w Budapeszcie i tym samym upadł, ale wraz z wybuchem wojny nadzieje odżyły wśród zwolenników orientacji na Austrię.</ref>
<ref name="uwaga6">Do Berlina jeździli w tej sprawie Jodko-Narkiewicz, Sikorski i polityk ze Śląska – [[Wojciech Korfanty]].</ref>
| |||