Aleksandr Wwiedienski (przywódca religijny): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uzupełnienie bibliografii |
m dodanie linku |
||
Linia 4:
== Życiorys ==
=== Młodość ===
Wwiedienski pochodził z niezamożnej rodziny szlacheckiej z Witebska. W 1913 ukończył studia historyczne na uniwersytecie w [[Petersburg]]u, w czasie których zetknął się ze zwolennikami reform w [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskim[[Mariusz_Maszkiewicz]] Kościele Prawosławnym]]. Zachęcony przez malarkę [[Zinaida Gippius|Zinaidę Gippius]], napisał broszurę ''Przyczyny niewiary wśród inteligencji rosyjskiej'', w której jako główne przyczyny odchodzenia od religii podał różnicę między dogmatami religijnymi a najnowszymi osiągnięciami nauki oraz reakcyjny charakter rosyjskiego duchowieństwa prawosławnego. Równolegle, pragnąc przyczynić się do wewnętrznej reformy w Cerkwi, Wwiedienski rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Petersburgu i ożenił się. W 1914 został wyświęcony na kapłana i został kapelanem pułkowym, a następnie kapelanem Nikołajewskiej Szkoły Kawalerii.
Sympatyzował z rozwijającymi się ideami reformy liturgicznej oraz reformy prawa kanonicznego wewnątrz Cerkwi prawosławnej. Był jednym z przywódców Związku Demokratycznego Duchowieństwa i Świeckich, który współtworzył z Iwanem Jegorowem i [[Aleksandr Bojarski|Aleksandrem Bojarskim]]. Był bliskim współpracownikiem biskupa, a następnie metropolity [[Weniamin (Kazanski)|Weniamina (Kazanskiego)]], chociaż dzieliły go z nim poglądy – Weniamin był zdeklarowanym monarchistą i przeciwnikiem reform; podzielał jednak wrażliwość społeczną Wwiedenskiego, a w swojej pracy duszpasterskiej koncentrował się na krzewieniu wiary w środowiskach robotniczych. W 1921 razem z metropolitą Wwiedienski uczestniczył w objeździe eparchii petersburskiej.
Linia 21:
* Edward E. Roslof, Red Priests: Renovationism, Russian Orthodoxy, & Revolution, 1905-1946, Bloomington: Indiana University Press, 2002
* [http://www.krotov.info/history/20/krasnov/000_ogl.html Анатолий Левитин, Вадим Шавров, ОЧЕРКИ ПО ИСТОРИИ РУССКОЙ ЦЕРКОВНОЙ СМУТЫ]
* [Mariusz Maszkiewicz], Aleksander Wwiedenski i inni przywódcy cerkwi odnowicielskiej....., Kraków, Nomos, 1995
{{Kontrola autorytatywna}}
| |||