Tulcza: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MBi (dyskusja | edycje)
→‎Historia: Rozbudowa
MBi (dyskusja | edycje)
→‎Historia: dalsze uzupełnienia
Linia 28:
 
== Historia ==
Tulcza została założona w VIII w. p.n.e. przez [[Grecy|Greków]] z [[Milet]]u. W I w. p.n.e. została włączona do [[Imperium Rzymskie|Imperium Rzymskiego]]. W czasach rzymskich występowała pod nazwą Aegyssos, co potwierdza [[Owidiusz]] w swych ''[[Epistulae ex Ponto]]'' (''Listach znad Morza Czarnego''), pisanych w niedalekim [[Konstanca|Tomi]] w pierwszych latach I w. n.e. W [[1416]] r. Tulczę podbili [[Turcy Osmańscy]].
 
W [[1416]] r. Tulczę podbili [[Turcy Osmańscy]]. Przez wiele wieków była niewielkim, pogranicznym ośrodkiem handlowym. Dopiero w okresie reform w [[Imperium Osmańskie|Imperium Osmańskim]] w połowie XIX w. ([[Tanzimat]]) Tulcza została w 1852 r. siedzibą [[Sandżak (jednostka)|sandżaku]] – powstało wówczas szereg nowych obiektów administracyjnych. Jednocześnie w l. 1840-1859 do Tulczy przybyła grupa osadników niemieckich zw. później ''Niemcami dobrudżańskimi'' (rum. Germanii dobrogeni, [[Język niemiecki|niem.]] Dobrudschadeutsche). Po [[Wojna rosyjsko-turecka (1877–1878)|wojnie rosyjsko-tureckiej]] (1877-1878) i jeszczezamykającym ją [[Traktat berliński (1878)|traktacie berlińskim]] (1878) Tulcza wraz z północną Dobrudżą i [[Delta Dunaju|deltą Dunaju]] znalazła się w granicach Rumunii.

Jeszcze w pierwszych latach po II wojnie światowej Tulcza miała charakter wschodniego miasteczkamiasta targowego. W następnych latach jednak szybko się rozwijała i wkrótce stała się ważnym portem, idostępnym dla jednostek pełnomorskich oraz znaczącym ośrodkiem przemysłu lekkiego. Dominującą rolę przejęło [[rybołówstwo]] i przetwórstwo ryb, zarówno morskich jak i słodkowodnych, poławianych na rozległych obszarach [[Delta Dunaju|delty Dunaju]]. Obok nich rozwinęły się przemysł spożywczy (wraz z produkcją win), drzewny, przetwórstwa trzciny itd.<ref>Bonifaciu Sebastian, Doscănescu Nicolae, Vasiliu-Ciotoui Ioana: ''Przewodnik po Rumunii'', wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1978, s. 218-219</ref> Miasto zostało głównym ośrodkiem administracyjnym i centrum komunikacyjnym miejscowości położonych w delcie Dunaju. W późniejszych latach wyrosła tu duża huta [[aluminium]] (obecnie Alum S.A. - jedyny w Rumunii producent aluminium [[Rafinacja|rafinowanego]], o mocy produkcyjnej do 600 tys. ton rocznie), zatrudniająca ok. 700 pracowników <ref>wg strony „Vimetco Alum” [http://www.alum.ro/en]</ref> oraz [[stocznia]] morska (obecnie VARD Tulcea), zatrudniająca ok. 3 tys. pracowników. <ref>wg strony „Vard” [http://www.vard.com/locations/vard-tulcea/Pages/default.aspx]</ref>
 
== Dzisiaj ==