Akcja „Hiacynt”: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 9:
== Przebieg akcji i jej wyniki ==
Akcja, na rozkaz [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych PRL|Ministra Spraw Wewnętrznych]] gen. [[Czesław Kiszczak|Czesława Kiszczaka]], rozpoczęła się 15 listopada 1985<ref name=art3 />. Rano w szkołach, uczelniach, zakładach pracy na terenie całej Polski pojawili się funkcjonariusze MO i [[zatrzymanie (prawo)|zatrzymywali]] lub [[tymczasowe aresztowanie|aresztowali]] osoby podejrzane o homoseksualizm lub kontakty ze środowiskiem osób homoseksualnych. Łapanki urządzano też w miejscach spotkań osób homoseksualnych. Aresztowanym zakładano teczki o nazwie „Karta homoseksualisty”, zdejmowano [[daktyloskopia|odciski palców]], a niektórych nakłaniano do podpisywania oświadczeń:
: ''Niniejszym oświadczam, że ja'' [imię i nazwisko] ''jestem homoseksualistą od urodzenia. Miałem w życiu wielu partnerów, wszystkich pełnoletnich. Nie jestem zainteresowany osobami nieletnimi.''<ref name="art4">{{cytuj pismo | tytuł = Różowe teczki | czasopismo = Przekrój | wolumin = nr 35 | data = 29.08.2004}}</ref>.
 
Poza założeniem „Karty homoseksualisty” i zebraniem odcisków palców zatrzymani byli zmuszani [[szantaż]]em do [[donos]]ów na innych homoseksualistów, a także do opisu uprawianych technik [[stosunek płciowy|stosunków seksualnych]].
 
Akcja prowadzona była do 1987, choć kartoteki „Hiacynta” uzupełniano jeszcze co najmniej do 1988; w wyniku akcji zgromadzono ok. 10–12 tysięcy akt osobowych, które dziś tworzą tzw. ''[[różowe teczki]]''.