Johann Christoph von Bartenstein: Różnice pomiędzy wersjami

Mieszczański ród Bartenstein (wyniesiony do stanu szlacheckiego w roku 1719) miał swe korzenie w [[Strasburg|Strasbourgu]]. Ojciec przyszłego męża stanu [[Johann Philipp Bartenstein]] (1650-1726) był pochodzącym z Turyngii profesorem filozofii, dyrektorem sztrasburskiego gimnazjum, matka zaś wywodziła się z rodziny uczonych.

Młody Bartenstein studiował w ojczystym mieście historię, języki i [[prawo]]. Studia historyczne zakończył w roku [[1709]] pracą o wojnach [[Maurycy Wettyn|Maurycego Saskiego]] przeciw cesarzowi Karolowi V. Studia prawnicze ukończył w [[1711]].

W roku [[1715]] przyjął [[katolicyzm]] by móc zostać austriackim urzędnikiem. W [[1719]] został uszlachcony. Karierę baron von Bartenstein rozpoczął jako sekretarz i protokolant [[wiedeń]]skiej tzw. "Tajnej„Tajnej Konferencji"Konferencji” (''Geheime Konferenz'') -– rządu Imperium. W roku [[1727]] został kanclerzem, a cesarz [[Karol VI Habsburg]] uczynił go w roku [[1732]] swym bliskim doradcą, od tego momentu, aż do [[1753]] roku był naczelna postacią polityki zewnętrznej i wewnętrznej Austrii. (od [[1742]] roku tytuł kanclerza nosił też jego współpracownik [[Anton Corfiz von Ulfeldt]] (1699-1760).

W roku [[1753]] młody dyplomata, mający na koncie wiele sukcesów dyplomatycznych [[Wenzel Anton von Kaunitz|Wenzel Anton Graf von Kaunitz]], wywalczył sobie resort spraw zagranicznych . Von Bartensteinowi pozostała polityka wewnętrzna i wicekanclerstwo "Dyrektorium"„Dyrektorium” ekonomicznego (''Vizekanzler des Directoriums in publicis et cameralibus''), lecz po jakimś czasie Kaunitz doprowadził do dalszego zepchnięcia go, tym razem w opiekę nad Archiwami (''Geheime Hausarchiv'').

* J. Hrazky, ''J. C. Bartenstein, der Staatsmann und Erzieher'', in: Mitteilungen des Österreichischen Staatsarchivs 11, 1958.

|poprzednik = [[Dywiz|-]]–

|lata = [[1727]]-[[1753]]1727–1753