Oficyna Poetów: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 81.190.19.193) i przywrócono wersję 51785460 autorstwa The Polish |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz wykonuje inne drobne zmiany. |
||
Linia 8:
* życzliwość redakcji emigracyjnego tygodnika [[Orzeł Biały (tygodnik)|„Orzeł Biały”]], gdzie Bednarczykowie mogli swobodnie publikować teksty będące wprawą dla ich późniejszej działalności redaktorskiej.
Pierwszy numer „Oficyny Poetów” ukazał się w [[maj]]u 1966 r., a reakcje emigracji na jego wydanie były skrajnie różne – od życzliwości [[Mieczysław Grydzewski|Mieczysława Grydzewskiego]] i redakcji [[Wiadomości (tygodnik emigracyjny)|„Wiadomości”]], po falę krytyki ze strony [[Jerzy Giedroyc|Jerzego Giedroycia]] i paryskiej [[Kultura (miesięcznik)|„Kultury”]]. Kolejne numery przyniosły jednak treści, które wpłynęły na zmianę postrzegania pisma przez emigrację paryską – „Oficyna...” zaczęła zbierać także pozytywne opinie.
== Regularna działalność ==
Linia 15:
Kwartalnik odznaczał się kunsztowną szatą graficzną, wielobarwnymi okładkami i stronicami, artystycznymi wkładkami z reprodukcjami grafik, obrazów, zdjęciami rzeźb. [[Marian Pankowski]] z uznaniem mawiał o nim „pismo-utopia”.
Na łamach „Oficyny...” publikowali autorzy związani z [[Kultura (miesięcznik)|„Kulturą”]] i [[Wiadomości (tygodnik emigracyjny)|„Wiadomościami”]]. Obok nich ukazywały się wiersze [[Aleksander Wat|Aleksandra Wata]], [[Stefan Flukowski|Stefana Flukowskiego]], [[Zbigniew Herbert|Zbigniewa Herberta]], [[Tadeusz Różewicz|Tadeusza Różewicza]], [[Stanisław Barańczak|Stanisława Barańczaka]] czy [[Ryszard Krynicki|Ryszarda Krynickiego]]. Zamieszczano też nowe, oryginalne przekłady poetów amerykańskich, japońskich, niemieckich, rumuńskich, francuskich i wielu innych. Integralną częścią kwartalnika z biegiem czasu stały się wkładki artystyczne zawierające reprodukcje prac malarskich i graficznych, rzeźb i biżuterii najwybitniejszych polskich artystów, m.in.: [[Feliks Topolski|Feliksa Topolskiego]], Tadeusza Kopera, [[Stanisław Frenkiel|Stanisława Frenkla]], [[Franciszka Themerson|Franciszki Themerson]].
Publikowanie w „Oficynie Poetów” dawało pisarzom emigracyjnym szansę na to, że ich wiersze dotrą do kraju. Jednocześnie polityczne niezaangażowanie pisma stanowiło rodzaj zabezpieczenia dla pisarzy przed ewentualnymi prześladowaniami w kraju.
| |||