Prawo Grimma: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Zobacz też: ort., poprawa linków |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 3:
Zostało sformułowane w 1822 roku przez [[Jacob Ludwig Karl Grimm|Jacoba Grimma]] (bardziej znanego z baśni braci Grimm) w jego ''Deutsche Grammatik'' na podstawie pochodzących z 1818 roku ustaleń [[Rasmus Rask|Rasmusa Kristiana Raska]] (stąd inna nazwa – '''reguła Raska'''). W 1877 doprecyzował je [[Karl Verner]], który zauważył, iż dalsza ewolucja indoeuropejskich głosek zwartych bezdźwięcznych ''p, t, k'' zależy od tego, czy akcent występuje przed czy za nimi ([[Prawo Vernera]]). Zjawisko przechodzenia indoeuropejskich zwartych bezdźwięcznych w germańskie zwarte dźwięczne traktowano do tego momentu jako [[wyjątek]].
Angielską nazwę ''Grimm’s law'' wprowadził w 2. poł. XIX w. [[Max Friedrich Müller]]. Niektórzy językoznawcy uważają, że nie jest to określenie adekwatne, gdyż użycie słowa ''law'' (‘prawo’) sugeruje regułę o charakterze bezwyjątkowym i [[uniwersalia językowe|uniwersalnym]], a więc dotyczącą wszystkich języków. Tylko niewielka liczba odkrytych przez językoznawstwo zasad, np. [[prawo Zipfa]], spełniałaby taki wymóg.
== Szczegółowy opis ==
| |||