Uniwersalia językowe: Różnice pomiędzy wersjami

W innym ujęciu uniwersalia można również podzielić na absolutne i statystyczne. Uniwersalia absolutne odnoszą się do cech, które istnieją we wszystkich językach; uniwersalia statystyczne natomiast istnieją w zdecydowanej większości języków, ale nie we wszystkich. Tak rozumiane uniwersalia absolutne to pojęcie do pewnego stopnia umowne, gdyż nie przebadano wszystkich języków i nigdy nie ma pewności, że w którymś z nieznanych nie zdarzy się jakiś wyłom<ref name="oslo">{{Cytuj | autor=Halvor Eifring; Rolf Theil | tytuł=Linguistics for Students of Asian and African Languages | rozdział= [https://www.uio.no/studier/emner/hf/ikos/EXFAC03-AAS/h05/larestoff/linguistics/Chapter%203.(H05).pdf Language universals] | wydawca = [[Uniwersytet w Oslo]] | język = en | data dostępu = 2019-06-12}}</ref>.

 

Uniwersaliami dotyczącymi wszystkich języków są następujące fakty<ref name="das">{{Cytuj | archiwum=http://web.archive.org/web/20180417170907/http://pkdas.in:80/JNU/typo/luu.pdf | url = http://pkdas.in/JNU/typo/luu.pdf | tytuł = Language universals | autor= Das, Pradeep Kumar; | wydawca = Centre for Linguistics, JNU, New Delhi | zarchiwizowano = 2018-04-17 | język=en}}</ref>:

* wszystkie języki mają samogłoski i spółgłoski

* wszystkie języki mają konstrukcje służące do tworzenia zapytań

 

Przykłady uniwersaliów statystycznych{{r|das}}:

* w większości języków występuje fonem /i/