Chlodwig objął tron w 481 roku, po śmierci swojego ojca{{odn|Weinfurter|2013|s=171}}. Stolicą państwa Chlodwiga był wówczas [[Tournai]]. W tym czasie oprócz niego było jeszcze kilku dzielnicowych władców Franków, w tym najprawdopodobniej jego krewni Chararyk i Ragnachar (jego stolicąichstolicą było [[Cambrai]]). W północnej Galii w bezpośrednim sąsiedztwie Chlodwiga znajdowało się państwo Galo-Rzymian rządzone przez [[Syagriusz]]a ze stolicą w [[Soissons]]. Państwo to znajdowało się pod ochroną największej siły w ówczesnej Galii tj. królestwa [[Wizygoci|Wizygotów]] rządzonego przez króla [[Euryk]]a. Po śmierci króla Euryka w 486 roku, Chlodwig wyprawił się do północnej [[Galia|Galii]], rozbił wojska Syagriusza w [[Bitwa pod Soissons (486)|bitwie pod Soissons]] i dokonał podboju jego państwa. W tym czasie Syagriusz zbiegł do [[Tuluza|Tuluzy]], gdzie schronił się u nowego króla Wizygotów [[Alaryk II|Alaryka]]. Chlodwig grożąc wojną Alarykowi zażądał wydania Syagriusza. Król Wizygocki ugiął się i kazał go wydać. Syagriusz został osadzony w więzieniu w Soissons, a następnie został tam stracony. Król Franków już wówczas przejawiał sympatię do religii [[chrześcijaństwo|chrześcijańskiej]], gdyż zakazał łupienia kościołów i klasztorów w czasie walk. Po podbiciu północnej Galii Chlodwig przeniósł swoją stolicę do Soissons.
