Karel Krejčí: Różnice pomiędzy wersjami

W roku 1923 zdał maturę w gimnazjum małostrańskim. Następnie podjął studia [[Germanistyka|germanistyki]] na Wydziale Filozoficznym [[Uniwersytet Karola|Uniwersytetu Karola w Pradze]]; później zainteresował się jednak [[polonistyka|polonistyką]]. Jego nauczycielami byli m.in: [[Marian Szyjkowski]], [[Jan Máchal]], [[Jan Jakubec]] i [[Otokar Fischer]]. W latach 1927–1928 ukończył staże na uczelniach w [[Uniwersytet Jagielloński|Krakowie]] i w [[Uniwersytet WarszawsiWarszawski|Warszawie]]. W roku1928 otrzymał tytuł doktora na podstawie pracy ''Polské hnutí revoluční v letech 1830–1846 a české národní obrození''. Od 1929 był asystentem słowiańskiego seminarium na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola. W roku 1934 habilitował się jako docent polonistyki na podstawie pracy ''Polská literatura ve vírech revoluce''<ref>Jasna Hloušková. ''Karel Krejčí - učitel, kolega, inspirátor''. [w:] „Opera Slavica”. 1995, roč. 5, č. 3, s. 42-47 (pozn.: Habilitace v roce 1934)</ref>. W trakcie drugiej wojny światowej, gdy doszło do zamknięcia czeskich szkół wyższych, pracował jako profesor szkoły średniej w Akademii Biznesu w Pradze, a następnie w Instytucie Słowiańskim.