Władcy Persji używali tytułu '''Szachinszach''' (dosł. „król królów”, z [[język perski|perskiego]] ''szach'' – król).
Po podbiciu Mezopotamii w [[539 p.n.e.]] królem królów ogłosił się władca [[Starożytny IranAchemenidzi|Persji]], [[Cyrus II Wielki|Cyrus II]], a jego następcy z dynastii [[Achemenidzi|Achemenidów]] stosowali go konsekwentnie aż do momentu upadku ich imperium. Tytuł wskrzesili, po opanowaniu Iranu i Mezopotamii, królowie [[Królestwo Partów|Partów]], [[Arsacydzi]]<ref>J. Wolski, Dzieje i upadek imperium Seleucydów, Kraków 1999, s. 103.</ref>, i odtąd (II w. p.n.e.) był kojarzony głównie z tradycją irańską. W języku staroperskim, używanym za Achemenidów, formuła „król królów” brzmiała ''Xšâyaθiya Xšâyaθiyânam''<ref>{{cytuj |autor=C. B. F. Walker, |tytuł=Pismo klinowe, |miejsce=Warszawa |data=1998, |s. =54.}}</ref>, w średnioperskim (od czasów Partów) przybrała znane po dziś dzień brzmienie ''Szachin-Szach''. Po zajęciu terenów dzisiejszego [[Iran]]u przez [[Arabowie|Arabów]] w VII w. n.e. ''szachinszachami'' tytułowali się różni władcy, m.in. w [[Indie|Indiach]], [[Afganistan]]ie i [[Irak]]u.
{{Zobacz też|Władcy Persji}}
Linia 23:
=== Chrześcijaństwo ===
[[Jezus Chrystus]] jest nazywany „Królem Królów” w Biblii, zwłaszcza wbiblijnej [[Apokalipsa św. Jana|Apokalipsie św.świętego Jana]], <ref>{{Biblia|księga=Apokalipsa|rozdział=17,|wersety=14 i }}</ref><ref>{{Biblia|księga=Apokalipsa|rozdział=19,|wersety=16}}</ref>.
