Jak podaje [[Jan Długosz]], przed rozpoczęciem batalii trzystu najemnych żołnierzy czeskich wycofało się bez wiedzy króla z pola bitwy. Zawrócili jednak, gdy [[podkanclerzy]] [[Korona Królestwa Polskiego|Królestwa Polskiego]], [[Mikołaj Trąba]], napotykając ich na swojej drodze, wypomniał im strach przed wojskami zakonnymi<ref name=polska />. Mimo to podczas bitwy najemnicy z [[Czechy (kraina)|Czech]] i [[Morawy|Moraw]] z chorągwi św. Jerzego prawdopodobnie ponownie opuścili plac boju, za namową swojego chorążego Jana Sarnowskiego. Również tym razem dostrzegł ich Mikołaj Trąba i oskarżył Jana o [[zdrada stanu|zdradę]].
Bitwa rozpoczęła się około południa9 rano<ref>{{Cytuj |tytuł = Kronika konfliktu |data = 2018-07-19 |data dostępu = 2019-10-19 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kronika_konfliktu&oldid=53968953 |język = pl}}</ref>. Naprzeciw wojsk wielkiego mistrza – ''...a dzieliła ich nawzajem od siebie odległość jednej strzały''<ref name=polska /> – stały ukryte w lasach armie sprzymierzonych. Długie wyczekiwanie w pełnym słońcu sprowokowało wielkiego mistrza do wysłania emisariuszy z prowokacyjnym podarunkiem: dwoma nagimi mieczami. Długosz tak opisuje ten fakt: ''Wielki mistrz pruski Ulryk posyła tobie i twojemu bratu... dwa miecze, ku pomocy, byś z nim i z jego wojskiem mniej się ociągał i odważniej, niż to okazujesz, walczył, a także żebyś dalej się nie chował i, pozostając w lasach i gajach, nie odwlekał walki''<ref name=polska />. Niedługo potem ''całe wojsko królewskie zaśpiewało donośnym głosem ojczystą pieśń Bogurodzicę, a potem wznosząc kopie rzuciło się do walki''<ref name=polska />. Aby w ferworze walki można było rozpoznać się na polu bitwy, ustalono hasła, ''które brzmiały: Kraków, Wilno''<ref name=grunwald />.
W przebiegu bitwy można wyróżnić pięć faz:
Linia 100:
* V fazą było zdobycie taborów i obozu krzyżackiego oraz bój pościgowy z uciekającymi wojskami krzyżackimi.
Bój"Bitwa trwał(...)zaczęła ponadsię sześćna godzintrzy igodziny skończyłprzed siępołudniem, a zakończyła na niespełna godzinę przed zachodem słońca (9.00—19.00)<ref>{{Cytuj |tytuł = Kronika konfliktu Władysława króla polskiego z Krzyżakami w roku pańskim 1410 – Historia i wiedza o społeczeństwie |data dostępu = 2019-10-19 |url = http://www.andrzejgrych.pl/cronica-conflictus-wladislai-regis-poloniae-cum-cruciferis-anne-christi-1410/ |język = pl-PL}}</ref>. Przewagę na placu boju miały praktycznie cały czas (oprócz fazy III, kiedy nieco zaskoczone siły polsko-litewskie dały się zepchnąć do defensywy) wojska dowodzone przez króla Polski.
