Heinrich von Plauen: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kornick (dyskusja | edycje)
m lit., ort., drobne redakcyjne
Kornick (dyskusja | edycje)
m →‎Życiorys: lit., drobne techniczne
Linia 43:
Plauen nie brał udziału w [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]] 15 lipca 1410 r. Na wieść o klęsce Zakonu natychmiast pospieszył ze swym hufcem do [[Malbork]]a, przewidując że tam właśnie skierują się oddziały polsko-litewskie. Dotarł na czas i to w dużej mierze dzięki energicznej postawie von Plauena Krzyżacy utrzymali swoją stolicę.
 
Za zasługi podczas obrony zamku malborskiego kapituła zakonna obrała Heinricha von Plauena Wielkim Mistrzem w 1410, pomijając innych hierarchów zakonnych, sprawujących ważniejsze funkcje, m.in. [[Werner von Tettingen|Wernera von Tettingen]], [[Wielkiwielki Szpitalnikszpitalnik|Wielkiego Szpitalnika]] i komtura elbląskiego, który uratował się z rzezi grunwaldzkiej. W 1411 Wielki Mistrz odniósł sukces dyplomatyczny, podpisując z Polską tzw. [[Pokój toruński (1411)|I Pokój Toruński]]<ref>''Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae'', wydał Maciej Dodgiel, t. 4, Wilno 1764, s. 86.</ref> na bardzo korzystnych dla Zakonu warunkach. Jednocześnie, mimo osłabienia po klęsce grunwaldzkiej, rozpoczął aktywne przygotowania do wojny odwetowej z południowym sąsiadem.
 
Mimo niekwestionowanych zasług Wielki Mistrz nie cieszył się poważaniem u braci zakonnych. Von Plauen był człowiekiem porywczym i okrutnym, zwolennikiem rządów twardej ręki. Zwalczał aktywnie opozycję miast pruskich i [[Związek Jaszczurczy (XIV wiek)|Związek Jaszczurczy]]. W 1411 wykrył spisek komtura radzyńskiego [[Georg von Wirsberg|Georga von Wirsberga]] i kazał ściąć [[Mikołaj z Ryńska|Mikołaja Ryńskiego]] za jego współpracę z Polakami, co tylko zwiększyło jego niepopularność. W końcu Wielki Mistrz został obalony w 1413 za sprawą Wielkiego Marszałka i komtura [[Kaliningrad|Królewca]] [[Michał Küchmeister von Sternberg|Michaela Küchmeistra]], zwolennika dalszych układów z Polską, który został nowym zwierzchnikiem Zakonu. Od 1413 do 1414 był komturem Engelsburga ([[Pokrzywno (powiat grudziądzki)|Pokrzywno]]). W 1414 uwięziono go razem z bratem, również Heinrichem, byłym komturem gdańskim, w [[Uszakowo|Pokarminie]] a następnie w [[Gdańsk|Gdańsku]]. Plauen odzyskał wolność dopiero w 1422, po śmierci Küchmeistra. Został Prokuratorem w [[Lochstedt|Lochstädt]], na Półwyspie Sambijskim i zmarł tam w 1429.