[[Znani biolodzy|Gabriel Rzączyński]] - data urodzenia nieznana, zmarł zaś w [[Gdańsk|Gdańsku]] w roku 1737. Jezuita, przyrodnik, wierszopisarz, [[Prekursor|prekursor]] [[Zoologia|zoologii]] w [[Polska|Polsce]]. Wiele podróżował po kraju i jego najważniejszym dziełem jest "''Historia naturalis curiosa Regni Poloniae, Magni Ducatus Lithuaniae XX divisa"'' wydane w roku 1721 w [[Sandomierz|Sandomierzu]]. Innym jego dziełem jest "''Auctuarium historiae naturalis"'' wydane w Gdańsku w roku 1736. Dwa nastepne wydania tego dzieła miały miejsce w latach 1742 i 1745 już po śmierci autora. Rzączyński pisał swoje dzieła tylko po [[Łacina|łacinie]], uwzględniając [[Przyroda|przyrodę martwą i żywą]], a szczególnie opisywał rzeczy mu niezwykłe i interesujące. Oprócz opisów [[Ptaki|ptaków]], [[Zwierzęta|zwierząt]], [[Rośliny|roślin]] opisywał również krainy, [[Góry|góry]], [[Rzeki|rzeki]], [[Morza|morza]], [[Minerały|minerały]], [[Zioła|zioła]], [[Owady|owady]]. Spośród ptaków opisał i wymienił ponad 100 [[Gatunek|gatunków]]. Dla każdego gatunku podaje krótki, trafny opis. Jego prace wyróżniają się niezwykłą starannością i drobiazgowością, lecz nie są one wolne od ówczesnych przesądów i błędów. Niewątpliwie w opisie przyrody Rzączyński zastosował metody naukowe, jednakże opisy ptaków odbiegały swoją jasnością i trafnością od opisów ptaków dokonanych przez [[Cygański Mateusz|Mateusza Cygańskiego]], który będąc myśliwym odznaczał się większym doświadczeniem i trafniejszymi obserwacjami. Niewątpliwie Gabriel Rzączyński wniósł do polskiej ornitologii wiele wkładu, lecz jego prace w chwili obecnej uznawać można za ciekawe zabytki przeszłości o znacznych wartościach historycznych, jednakże wpływu na stan obecnej nauki one nie mają. Na jego dziełach kończy się pierwszy okres ornitologii polskiej. W okresach nastepnych żyli i tworzyli uczeni, których prace znamy o wiele lepiej, a których dzieła cytujemy jeszcze dzisiaj.
