Protektorem i zleceniodawcą Longhiego w Rzeczypospolitej był biskup sufragan płocki [[Marcin Załuski (1700–17651700–1768)|Marcin Załuski]]. Historyczne przekazy dotyczące aktywności Longhiego w Polsce pochodzą głównie z listów pisanych przez niego w latach 1741-1744 do biskupa chełmińskiego [[Andrzej Stanisław Załuski|Andrzeja Stanisława Załuskiego]] (brata bpa Marcina Załuskiego) i sekretarza Giovanniego Battisty d’Aloy. Z listów tych dowiadujemy się głównie o jego zaangażowaniu w budowę kościoła w Kobyłce. Zapewne latem 1749 roku pracował nad koncepcją odbudowy kolegiaty w Łasku i projektem kościoła parafialnego w Brzeźniu, bowiem jesienią tego roku był już w rodzinnym [[Viggiù]] i nie nadzorował podjętych prac w Polsce. W dniu 16 VI 1751 roku Guido Antonio Longhi ożenił się z Barbarą Buzzi, córką Lodovica. Podczas swojego pobytu we Włoszech pracował nad koncepcją przebudowy kościoła Beata Vergine del Rosario oraz nad projektem rozbudowy kościoła Chesa della Madonnina. Prawdopodobnie dziełem Longhiego jest też ołtarz w nawie południowej kościoła S. Stefano w Viggiù. Zmarł bezpotomnie 21 VII 1756 roku w Viggiù.
