Lingua franca: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Linia 5:
''Lingua franca'' często mylnie bywa określana jako [[języki kreolskie|język kreolski]]. W rzeczywistości był to język mieszany, wyuczony i używany głównie w kontaktach handlowych i dyplomatycznych, ale nie był rodzimy dla danej społeczności. Jak pisze prof. [[Witold Mańczak]]: „Należy położyć nacisk na zasadniczą różnicę między językami kreolskimi a ''lingua franca:'' języki kreolskie są językami ojczystymi danej ludności, a ''lingua franca'' nie”<ref>Języki indoeuropejskie, t.II, red. [[Leszek Bednarczuk]], PWN Warszawa 1988, s. 640.</ref>.
 
W ogólniejszym ujęciu termin ''lingua franca'' odnosi się do szeroko używanych języków, będących środkiem komunikacji między różnojęzycznymi grupami ludzi<ref>{{Cytuj|autor=Mistrík, [[Jozef; Mistrík]]|tytuł=Encyklopédia jazykovedy|data=1993|isbn=8021502509|wydanie=1|miejsce=Bratysława|wydawca=Obzor|oclc=29200758|język=sk|s=265}}</ref>. Przykładem współczesnej ''lingua franca'' jest [[język angielski]].
 
W przeszłości rolę taką pełniły m.in. w starożytności [[język sumeryjski]], a po nim [[język akadyjski]] w Mezopotamii, grecka [[koine]] we wschodnim basenie Morza Śródziemnego i państwach [[epoka hellenistyczna|hellenistycznych]], potem (a przez pewien czas równolegle) [[łacina]] łącząca [[Średniowiecze|średniowieczną]] Europę aż po czasy [[Nowożytność|nowożytne]] czy wreszcie nowożytny [[język francuski]] w kołach dyplomatycznych lub [[język niemiecki]] w [[XIX wiek|XIX]] i [[XX wiek]]u szczególnie w sferach gospodarczych [[Europa Środkowo-Wschodnia|środkowo-wschodniej Europy]].