Języki chińsko-tybetańskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne, po prostu tragedia z tym formatowaniem |
drobne redakcyjne |
||
Linia 3:
'''Języki chińsko-tybetańskie''' (sino-tybetańskie<ref name="Warszawa">{{Cytuj książkę | autor = Zbigniew Gołąb, Adam Heinz, Kazimierz Polański | tytuł = Słownik terminologii jezykoznawczej | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 1968}}</ref>) to jedna z hipotetycznych [[Rodzina językowa|rodzin językowych]], do której należą języki używane na terenie [[Azja Wschodnia|Azji Wschodniej]] i [[Azja Południowo-Wschodnia|Południowo-Wschodniej]]. Językami tymi posługuje się ponad miliard ludzi.
'''Uwaga''': Ponieważ brakuje dowodów na [[pokrewieństwo języków|pokrewieństwo]] (pochodzenie od wspólnego przodka) języków chińskich i tybetańskich, współczesne językoznawstwo coraz częściej odchodzi od hipotezy [[rodzina językowa|rodziny]] chińsko-tybetańskiej<ref>Majewicz, Alfred F., ''Języki świata i ich klasyfikacja'', str. 66</ref> na rzecz
Nawet termin „języki tybetańsko-birmańskie” w nowszych badaniach używany jest nie jako określenie rodziny językowej, lecz tylko jako ''collectivum'' dla sześciu grup językowych, co oznacza, że nowsze ustalenia kwestionują genetyczną jedność języków tybeto-birmańskich<ref>Majewicz, Alfred F., ''Języki świata i ich klasyfikacja'', str. 69</ref>.
| |||