Andrzej (książę Grecji i Danii): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 4:
W 1930 roku został wyobcowany z żoną, księżniczką [[Alicja Battenberg]]. Jego jedyny syn, książę Filip , służył w brytyjskiej marynarce wojennej podczas II wojny światowej , podczas gdy wszystkie cztery jego córki były żonate z Niemcami, z których trzy miały powiązania z nazistami . Oddzielony od żony i syna przez skutki wojny, Andrzej zmarł w Monte Carlo w 1944 roku. Nie widział żadnego do 1939 roku.
= Wczesne życie =
Książę Andrzej urodził się w Pałacu Tatoi na północ od Aten 2 lutego 1882 r., Czwartym synu Jerzego I z Grecji . Członek rodu Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg , był księciem Grecji i Danii , ponieważ jego ojciec był młodszym synem duńskiego chrześcijanina IX . Był w linii sukcesji do greckiego, a bardziej do tronu duńskiego.
Nauczył się greckiego, a także duńskiego, niemieckiego, francuskiego, angielskiego i rosyjskiego. W rozmowach z rodzicami nie chciał mówić po grecku. Uczęszczał do szkoły kadetów i personel College w Atenach, i otrzymał dodatkowe lekcje prywatne u osób wojskowych przez panajotis danglis , która nagrała, że był „szybki i inteligentny”. „Stał się całkiem przyjazny” z kolegą Teodorem Pangalosem .
Pomimo krótkowzroczności Andrew wstąpił do wojska jako oficer kawalerii w maju 1901 r.
= Małżeństwo =
W 1902 roku książę Andrzej spotkał [[Alicja Battenberg]] w czasie swojego pobytu w Londynie z okazji koronacji na króla Edwarda VII , który był jego wuj po małżeństwie i jej pra-wujek. Księżniczka Alice była córką księcia [[Louis Mountbatten (1. markiz Milford Haven)|Ludwika Battenberga]] i [[Wiktoria z Hesji-Darmstadt|księżniczki Wiktorii z Hesji oraz Renu]] , siostrzenicy [[Edward VII|króla Edwarda]]. Zakochali się, a następnego roku, 6 października 1903 r., Andrzej poślubił Alicje na ślubie cywilnym w Darmstadt . Następnego dnia odbyły się dwa nabożeństwa religijne: jeden luterański w kościele zamku ewangelickiego i drugi grecki prawosławnyw rosyjskiej kaplicy na Mathildenhöhe. Książę i księżniczka Andrzej mieli pięcioro dzieci, z których wszystkie później miały własne dzieci.
= Wczesna kariera =
W 1909 r. Sytuacja polityczna w Grecji doprowadziła do ''zamachu stanu'' , ponieważ rząd Aten odmówił poparcia kreteńskiego parlamentu, który wezwał do zjednoczenia Krety (wciąż nominalnie części [[Imperium Osmańskie|Imperium Osmańskiego]] ) z kontynentem greckim. Grupa niezadowolonych oficerów utworzyła grecką nacjonalistyczną Ligę Wojskową, która ostatecznie doprowadziła do rezygnacji księcia Andrzeja z armii i dojścia do władzy Eleftheriosa Venizelosa .
Kilka lat później, po wybuchu wojen bałkańskich w 1912 r. Andrew został przywrócony do wojska jako podpułkownik 3. pułku kawalerii i dowodzony w szpitalu polowym. Podczas wojny jego ojciec został zamordowany, a Andrew odziedziczył willę na wyspie Korfu , Mon Repos . W 1914 roku Andrew (podobnie jak wielu książąt europejskich) zajmował honorowe stanowiska wojskowe w imperiach niemieckich i rosyjskich , a także w rycerstwie pruskim , rosyjskim, duńskim i włoskim.
Podczas I wojny światowej nadal odwiedzał Wielką Brytanię, pomimo zawoalowanych oskarżeń w brytyjskiej Izbie Gmin , że był niemieckim agentem. Jego brat, król Konstantyn , który był szwagrem Kaisera, postępował zgodnie z polityką neutralności, ale demokratycznie wybrany rząd Venizelos poparł aliantów . Do czerwca 1917 r. Polityka neutralności króla stała się tak nie do utrzymania, że abdykował, a grecka rodzina królewska została zmuszona do wygnania. Przez kilka następnych lat większość greckiej rodziny królewskiej mieszkała w [[Szwajcaria|Szwajcarii]] .
= Wygnanie z Grecji =
Przez trzy lata drugi syn [[Konstantyn I Grecki|Konstantyna]], [[Aleksander Grecki|Aleksander]] , był królem Grecji, aż do swojej wczesnej śmierci z powodu infekcji spowodowanej ugryzieniem małpy. Konstantyn został przywrócony na tron , a Andrzej został ponownie przywrócony do wojska, tym razem jako generał major. Rodzina zamieszkała w Mon Repos.
Andrzej otrzymał dowództwo II Korpusu Wojskowego podczas bitwy pod Sakaryą , która skutecznie stłumiła wojnę grecko-turecką (1919–1922) . Andrew nie szanował swoich przełożonych, których uważał za niekompetentnych. Rozkazano mu zaatakować pozycje tureckie, co uważał za desperacki ruch trochę krótszy od „źle ukrytej paniki”. Odmawiając narażenia swoich ludzi na nadmierne niebezpieczeństwo (cierpiący na brak żywności i amunicji) , Andrew postępował według własnego planu bitwy, ku przerażeniu generała Anastasiosa Papoulasa . Uwolniony od szefa sztabu i przebrany przez Papoulasa, we wrześniu Andrzej poprosił o usunięcie go z dowództwa, ale Papoulas odmówił. Oddziały Andrzeja zostały zmuszone do odwrotu. Został umieszczony na urlopie na dwa miesiące, dopóki nie został przeniesiony do Naczelnej Rady Armii. W marcu 1922 r. Został mianowany dowódcą Korpusu V Armii w Epiru i Wyspach Jońskich . Papoulas został zastąpiony przez generała Georgiosa Hatzianestisa .
Książę Andrzej (pierwszy od prawej) na rozprawie w 1922 r
Grecki porażka w Azji Mniejszej w sierpniu 1922 roku doprowadziły do rewolucji 11 września 1922 roku , podczas którego książę Andrzej został aresztowany, sąd wojenny i uznany za winnego „nieposłuszeństwo rozkaz” i „działając z własnej inicjatywy” podczas walki z Poprzedni rok. Wielu oskarżonych w procesach o zdradę po zamachu stanu zostało zastrzelonych, w tym Hatzianestis i pięciu starszych polityków. Brytyjscy dyplomaci założyli, że Andrew jest również w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Andrew, choć oszczędzony, został wygnany na całe życie, a jego rodzina uciekła na wygnanie na pokładzie brytyjskiego krążownika HMS ''Calypso'' . Rodzina osiedliła się w Saint-Cloud na obrzeżach Paryża, w małym domku pożyczonym im przez bogatą szwagierkę Andrzeja, księżniczkę Jerzego z Grecji . On i jego rodzina zostali pozbawieni obywatelstwa greckiego i podróżowali pod duńskimi paszportami.
W 1930 r. Andrew opublikował książkę pt. ''Ku katastrofie: armia grecka w Azji Mniejszej w 1921 r.'' , W której bronił swoich działań podczas bitwy pod Sakaryą, ale zasadniczo żył na wymuszonej emeryturze, mimo że miał zaledwie czterdzieści lat. Podczas pobytu na wygnaniu rodzina stawała się coraz bardziej rozproszona. Alice doznała załamania nerwowego i została zinstytucjonalizowana w Szwajcarii . Ich córki wyszły za mąż i osiedliły się w Niemczech , oddzielone od Andrzeja, a Filip został wysłany do szkoły w Wielkiej Brytanii, gdzie został wychowany przez brytyjskich krewnych swojej matki. Andrew zamieszkał na południu Francji.
Na Riwierze Francuskiej Andrew mieszkał w małym mieszkaniu, pokojach hotelowych lub na pokładzie jachtu ze swoją przyjaciółką, hrabiną Andrée de La Bigne . Jego małżeństwo z Alice zakończyło się skutecznie, a po wyzdrowieniu i uwolnieniu wróciła do Grecji. W 1936 r. Jego wyrok wygnania został uchylony przez nadzwyczajne przepisy, które przywróciły królowi ziemię i renty. Andrew wrócił do Grecji na krótką wizytę w maju. W następnym roku jego córka Cecylia, zięć i dwoje jego wnuków zginęło w wypadku lotniczym w Ostendzie ; poznał Alice po raz pierwszy od sześciu lat na pogrzebie, w którym uczestniczył również Hermann Göring .
Na początku II wojny światowej znalazł się zasadniczo w pułapce Vichy France , podczas gdy jego syn, książę Filip, walczył po stronie Brytyjczyków. Nie byli w stanie widzieć ani nawet korespondować ze sobą. Dwóch ocalałych zięcia Andrew walczyło po stronie niemieckiej. Książę Christoph z Hesji był członkiem partii nazistowskiej i Waffen-SS . Berthold, Margrave z Baden , został unieważniony z Wehrmachtu w 1940 r. Po kontuzji we Francji. Przez pięć lat Andrzeja nie widział ani swojej żony, ani syna.
= Śmierć i pochówek =
Zmarł w hotelu Metropole w Monte Carlo w Monako na niewydolność serca i miażdżycę tętnic w chwili zakończenia wojny. Andrzej został początkowo pochowany w rosyjskiej cerkwi w Nicei, ale w 1946 r. Jego szczątki zostały przeniesione przez grecki krążownik ''Averof'' na cmentarz królewski w Pałacu Tatoi pod Atenami. Książę Filip i ówczesny prywatny sekretarz, Mike Parker, udali się do Monte Carlo, aby odebrać przedmioty należące do jego ojca od hrabiny Andrée de La Bigne ; wśród tych przedmiotów: sygnetktórą książę nosił odtąd, pędzel do golenia z kości słoniowej, którego użył, i niektóre ubrania, które dopasował do niego. Książę Andrzej pozostawił swojemu jedynemu synowi siedem dziesiątych swojej posiadłości, ale pozostawił również dług w wysokości 17 500 funtów, co doprowadziło babkę ze strony matki Filipa, Wiktorię, Marchionessę z Milford Haven , by gorzko narzekać na ekstrawagancję greckiego księcia został wprowadzony przez jego francuską kochanka.
= Wyróżnienia =
* Dania :
** Order słonia , rycerz, ''6 sierpnia 1902 r''
** Krzyż Honorowy Orderu Dannebroga , ''9 listopada 1902 r''
** Pamiątkowy medal za Złoty Ślub Króla Christiana IX i Królowej Louise
** Medal Stulecia Króla Chrześcijańskiego IX
* Cesarstwo Niemieckie : Zakon Czarnego Orła , Rycerz
* Królestwo Włoch : Order Zwiastowania , Rycerz, ''1907''
* Imperium Rosyjskie : Order św. Andrzeja , rycerz
* Hiszpania : Order Karola III , Wielki Krzyż, ''30 grudnia 1906 r.''
* Wielka Brytania : Royal Victorian Order , Honorowy Wielki Krzyż, ''22 sierpnia 1902 r.'' - z okazjikoronacji króla Edwarda VII László
= Dzieci =
{| class="wikitable"
|+
!Nazwa
!Narodziny
|-
|Małgorzata
|▼
|18 kwietnia 1905
|-
|Teodora
|30 maja 1906
|-
|Cecylia
|22 czerwca 1911
|-
|Zofia
|26 czerwca 1914
▲|-
|Filip
|10 czerwca 1921
|}
{{Kontrola autorytatywna}}
| |||