Ulica Piotrkowska w Łodzi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 274:
* nr 107 – [[kamienica Salomona Bahariera]]
* nr 108 – kino Palace. W latach 1930–1932 [[Biuro Oddziału Świadków Jehowy w Polsce|Biuro Towarzystwa Strażnica w Polsce]].
* aleja [[Leon Schiller|Leona Schillera]]
* nr 113 – kamienica Alberta Bohme<ref>Wiesław Pierzchała, ''Forteca pałacowa w rejestrze''; [w:] "Kocham Łódź" (dod. do „Polska. Dziennik Łódzki”), 16 IX 2016, nr 403, s. 6.</ref>
* nr 114 – kamienica Warszawskiego
Linia 300:
* nr 243 – [[Kamienica Gottlieba Beera]] (najstarszy piętrowy murowany dom w Łodzi)
* nr 252/254 – [[kamienica Karla Königa]]
* nr 256 – jedna z najstarszych w Łodzi stacji benzynowych, dawniej stał w tym miejscu parterowy dom. W 1872
* nr 258/260 – [[kamienica Henryka Birnbauma]] tzw. kamienica ''Solidarności'', w okresie międzywojennym siedziba konsulatu Niemiec
* nr 262/264 – [[pałac Roberta Schweikerta]] ([[Eklektyzm (architektura)|eklektyzm]]) – [[Instytut Europejski w Łodzi|Instytut Europejski]]
Linia 320:
* nr 292 – [[kamienica Jana Starowicza]] ''Pod Góralem''
* nr 294 – kamienica z końca XIX wieku należąca do Winerów. Dawniej znajdował się tu dom handlowy ''Bracia Płockier i Spółka''<ref name="ulica" />.
* nr 297/303 – budynki z lat 1882–1903, wzniesione dla ''Towarzystwa Akcyjnego Manufaktur Bawełnianych'' [[Ludwik Geyer|Ludwika Geyera]] (mieściły: aparaturę, farbiarnię, magazyny, tkalnię i przędzalnię)<ref name="ulica" />.
* nr 305 – budynek przemysłowy, wybudowany przez Ludwika Geyera po 1853 roku. W tym miejscu mieściła się fabryka [[Jan Rundzieher|Jana Rundziehera]], a w niej krochmalnia, farbiarnia i bielnik<ref name="ulica">Spacer Drugi. Ulica Piotrkowska. Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński, [[Ryszard Bonisławski]], [[Instytut Europejski w Łodzi|Instytut Europejski]], wyd. I, Warszawa 2007, {{ISBN|9788392444633}}.</ref>. Część budynków, oznaczonych dziś numerami 297/303 oraz 305, zostało w listopadzie 2008 roku zrujnowanych przez prywatnego inwestora bez ochronnej dla zabytku interwencji władz miasta<ref>{{Cytuj stronę |url = http://lodz.naszemiasto.pl/archiwum/1833504,fabryka-krola-bawelny-kontra-koparki-i-buldozery,id,t.html |tytuł = Fabryka króla bawełny kontra koparki i buldożery |opublikowany = naszemiasto.pl |data = 2008-11-18 |data dostępu = 2013-09-02}}</ref>. Pozostałe budynki fabryczne zostały wpisane do tzw. ''Czerwonej Księgi''<ref>{{cytuj stronę |url = http://warszawa.naszemiasto.pl/archiwum/1919980,czerwona-ksiega-lodzkich-zabytkow,id,t.html |tytuł = Czerwona Księga łódzkich zabytków |autor = Wiesław Pierzchała |opublikowany = naszemiasto.pl |data = 2009-01-07 |data dostępu = 2012-07-02}}</ref> [[Stowarzyszenie Fabrykancka|Stowarzyszenia Fabrykancka]] i [[Grupa Pewnych Osób|Grupy Pewnych Osób]].
* nr 307 – dom [[Karol Oberman|Karola Obermana]] (jego syn Gustaw prowadził tu skład wędlin), w 1909 roku Franciszek Winnicki założył tu aptekę<ref name="ulica" />.
| |||