Ulica Kolegialna w Płocku: Różnice pomiędzy wersjami

Historyczne opisy ulicy Kolegialnej sięgają przełomu [[XVII wiek|XVII]] i [[XVIII wiek|XVIII]] wieku. Po [[II rozbiór Polski|drugim rozbiorze]] [[Polska|Polski]] Płock znalazł się pod [[Zabór pruski|zaborem pruskim]]. Nowe władze miasta postanowiły opracować plan regulacji, zakładający wyburzenie murów obronnych wokół śródmieścia, które znacznie utrudniały rozwój przestrzenny. Prace rozpoczęły się w [[1803]] roku, a jedną z wielu zmian było wytyczenie nowego przebiegu ulicy Szerokiej (obecnie ul. [[Józef Kwiatek|Józefa Kwiatka]]) wraz z jej przedłużeniem - ulicą Kolegialną. Miała ona zapewnić komunikację z nową dzielnicą dla urzędników pruskich, ulokowaną na południowy wschód od Starego Miasta, dookoła obecnego [[Plac Obrońców Warszawy w Płocku|pl. Obrońców Warszawy]]<ref name="p1">{{Cytuj książkę | nazwisko = Serafimowicz | imię = Włodzimierz | nazwisko2 = Trębala | imię2 = Bogumił | inni = Wiesław Koński | tytuł = Z dziejów budownictwa w Płocku | miejsce = Płock | rok = 2008 | strony = 31 | isbn = 978-83-88387-22-7}}</ref>.