Konkurs Piosenki Eurowizji 1974: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: poprawki
drobne redakcyjne
Linia 25:
|zwycięzca muzyka = [[Benny Andersson]], [[Björn Ulvaeus]]
}}
'''19. [[Konkurs Piosenki Eurowizji]] 1974''' odbył się 6 kwietnia 1974 roku w [[Brighton]] ([[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]). [[BBC]] zgodziło się zorganizować festiwal zamiast [[Luksemburg]]ua, który wygrał dwa lata z rzędu (w [[Konkurs Piosenki Eurowizji 1972|1972]] i [[Konkurs Piosenki Eurowizji 1973|1973]] roku) i nie miał funduszy na organizację kolejnego konkursu.
W konkursie udział wzięło 17 krajów. Debiut zaliczyłaDebiutowała [[Grecja w Konkursie Piosenki Eurowizji|Grecja]], natomiast z rywalizacji o Grand Prix zrezygnowała [[Francja w Konkursie Piosenki Eurowizji|Francja]]. Prowadzącą konkursu, już po raz czwarty, zostałabyła [[Katie Boyle]] (wcześniej prowadziła Konkurs w [[Konkurs Piosenki Eurowizji 1960|1960]], [[Konkurs Piosenki Eurowizji 1963|1963]] i [[Konkurs Piosenki Eurowizji 1968|1968]] roku).
 
Swoje pierwsze zwycięstwo odniosła [[Szwecja w Konkursie Piosenki Eurowizji|Szwecja]], którą reprezentował zespół [[ABBA]] z utworem "[[Waterloo (singel)|Waterloo]]". Grupa wygrała konkurs jedynie z 24 punktami, co(15 dało 15%procent możliwych do zdobycia punktów. Tak mały procent nigdy nie został osiągnięty, ale to i tak więcej, niż 12%, które zdobyły cztery zwycięskie utwory w [[Konkurs Piosenki Eurowizji 1969|1969]] roku). Mimo to, [[ABBA]] stała się najpopularniejszym uczestnikiem konkursu w historii i, jako jedni z nielicznych zwycięzców, osiągnęli międzynarodowy sukces.
 
== Dyrygenci ==
Linia 482:
[[Plik:Olivia Newton-John 2.jpg|thumb|upright=1.1|[[Olivia Newton-John]] – reprezentantka [[Wielka Brytania w Konkursie Piosenki Eurowizji|Wielkiej Brytanii]]]]
{{Państwolink|MLT|Malta w Konkursie Piosenki Eurowizji}}
<br />[[Malta w Konkursie Piosenki Eurowizji|Malta]] zrezygnowała z niewiadomych przyczyn, ale miała już wybraną piosenkę "Paċi Fid Dinja", którą miał wykonać Enzo Guzman. Artysta potwierdził to mówiąc, że tak miało być. [[Malta w Konkursie Piosenki Eurowizji|Malta]] powróciła do konkursu w [[Konkurs Piosenki Eurowizji 1975|1975]] roku<ref name="ESC1974">[http://www.eurovision.tv/page/history/by-year/contest?event=290#About the show Konkurs Piosenki Eurowizji 1974 | Eurovision.tv]</ref>.
<br />{{Państwolink|GBR|Wielka Brytania w Konkursie Piosenki Eurowizji}}
<br />[[Wielka Brytania w Konkursie Piosenki Eurowizji|Wielka Brytania]] była reprezentowana w konkursie przez znaną [[Australia|australijską]] piosenkarkę [[muzyka pop|pop]] [[Olivia Newton-John|Olivię Newton-John]], która zajęła 4. miejsce z piosenką "Long Live Love". Jak napisał autor i historyk John Kennedy O'Connor w książce "Konkurs Piosenki Eurowizji – Oficjalna Historia", Olivia nie lubiła tej piosenki i wolała inny brytyjski hit, ale "Long Live Love" zostało wybrane w głosowaniu publiczności<ref name="Oficjalna Historia">O'Connor, John Kennedy ''The Eurovision Song Contest – The Official History'' Carlton Books, UK, 2007 {{ISBN|978-1-84442-994-3}}</ref>.
<br />{{Państwolink|FRA|Francja w Konkursie Piosenki Eurowizji}}.
<br />[[Francja w Konkursie Piosenki Eurowizji|Francja]] zamierzała wystąpić z piosenką "La vie à vingt-cinq ans" Daniego, ale wycofali się z konkursu po śmierci francuskiego prezydenta [[Georges Pompidou|Georges'a Pompidou]]. Ponieważ pogrzeb odbył się w dzień finału, nieodpowiednim byłoby wziąć udział w konkursie. Z tego samego powodu, francuska piosenkarka [[Anne-Marie David]], która wygrała w [[Konkurs Piosenki Eurowizji 1973|1973]] roku, nie mogła przyjechać do [[Brighton]], by wręczyć nagrodę zwycięzcy<ref name="Oficjalna Historia">O'Connor, John Kennedy ''The Eurovision Song Contest – The Official History'' Carlton Books, UK, 2007 {{ISBN|978-1-84442-994-3}}</ref><ref name="ESC1974"/>.
<br />{{Państwolink|ITA|Włochy w Konkursie Piosenki Eurowizji}}
<br />[[Włochy w Konkursie Piosenki Eurowizji|Włochy]] odmówiły nadawania konkurs na kanale [[RAI]], bo piosenka śpiewana przez [[Gigliola Cinquetti|Gigliolę Cinquetti]] zbiegała się z intensywnymi kampaniami politycznymi dotyczącymi referendum w sprawie rozwodów, które odbyło się miesiąc później, w maju. Mimo, że [[Konkurs Piosenki Eurowizji]] miał miejsce ponad miesiąc wcześniej, niż planowane referendum i zbiegło się ze zdobyciem dla [[Włochy w Konkursie Piosenki Eurowizji|Włoch]] 2. miejsca, włoscy cenzorzy zakazali nadawania konkursu oraz transmitowania piosenki. Cenzorzy [[RAI]] czuli, że piosenka zatytułowana "Si", w której tekście ciągle powtarza się słowo "Si" (Tak), może być podświadomą wiadomością albo formą propagandy mającą wpływ na to, by ludzie głosowali za udzielaniem rozwodów. Piosenka była cenzurowana przez wiele włoskich stacji telewizyjnych i radiowych przez ponad miesiąc<ref name="Oficjalna Historia">O'Connor, John Kennedy ''The Eurovision Song Contest – The Official History'' Carlton Books, UK, 2007 {{ISBN|978-1-84442-994-3}}</ref>.
<br />{{Państwolink|PRT|Portugalia w Konkursie Piosenki Eurowizji}}
<br />[[Portugalia w Konkursie Piosenki Eurowizji|Portugalska]] propozycja "E depois do adeus" byłaPaolo de Carvalho trzy tygodnie później, 25 kwietnia 1974, została użyta jako jeden z dwóch sygnałów do rozpoczęcia [[Rewolucja goździków|rewolucji goździków]] przeciwko reżimowi Estado[[Marcelo Novo. Utwór zwrócił uwagę rebeliantów iCaetano|Marcela żołnierzy, aby zacząć zamach stanuCaetana]]. John Kennedy O'Connor opisuje to jako "jedyny eurowizyjny występ, który rozpoczął rewolucję", podczas gdy Des Mangan sugeruje, że inne portugalskie występy (wspomina "Se Eu Te Pudesse Abraçar" z [[Konkurs Piosenki Eurowizji 1998|1998]] roku) nie byłyby w stanie pobudzićwywołać zamachu<ref name="Oficjalna Historia">O'Connor, John Kennedy ''The Eurovision Song Contest – The Official History'' Carlton Books, UK, 2007 {{ISBN|978-1-84442-994-3}}</ref>.
 
== Przypisy ==