Wikipedysta:Brzytwa Ockhama/Helmut Kentler: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
→Działalność zawodowa: drobne redakcyjne |
→Działalność zawodowa: drobne merytoryczne |
||
Linia 18:
----------
Podczas [[Protesty studenckie w Niemczech (1967–1968)|zamieszek studenckich w Berlinie]] Kentler był czasowo ekspertem psychologicznym przy przesłuchaniach policyjnych<ref>5. Berlin / Polizei: Feind im Innern, Der Spiegel, 7. August 1967</ref>.[5] Z ruch wyzwolenia seksualnego studentów berlińskich w komunach i wspólnotach mieszkalnych powstało jego stanowisko popierające emancypacyjne wychowanie seksualne już w domu rodzicielskim<ref>6. Eltern lernen Sexualerziehung, Rowohlt, 1975</ref>[6], wyrażone w jego pracy doktorskiej z 1975 roku, które utorowało mu w dalszej jego pracy zawodowej drogę do statusu eksperta w sprawach wychowania seksualnego.
Pod koniec lat 60. Kentler umieścił w ramach eksperymentu wielu zaniedbywanych 13-15.latków, których ocenił jako wtórnie niedorozwiniętych umysłowo, pod opieką znanych sobie [[Pedofilia|pedofilów]] aby dzięki ich opiece dokonać ich [[Resocjalizacja|resocjalizacji]] i pozwolić im na stanie się dojrzałymi ludźmi<ref>Hochspringen nach: Nina Apin, Astrid Geisler: Der Versuch. In: taz vom 14. September 2013, abgerufen am 26. Juli 2017.</ref>.[7] Z uwagi na powiązane z tym eksperymentem czyny karalne opublikował informacje o nim dopiero kilkanaście lat później, po przedawnieniu się kar. Kentler spodziewał się po swoim eksperymencie, że dorośli pedofile pomogą młodocianym w osiągnięciu dojrzałości społecznej. To, że pedofile będą wedle wszelkiego prawdopodobieństwa zmuszać nieletnich do zabronionych zachowań seksualnych było dla Kentlera jasne. Skandal był publicznie dyskutowany w roku 2015, Grupa do spraw nieletnich z ramienia Senatu zleciła Teresie Nentwig z Uniwersytetu w Goettingen zbadanie tematu i ocenę odpowiedzialności władz.
Podczas przesłuchania przez [[FDP|Frakcję FDP]] w roku 1981 Kentler donosił: ''Ci ludzie znosili tych niepełnosprawnych umysłowo chłopców tylko bo byli w nich zakochani''<ref>8. Liberalismus: FDP war gegenüber Pädophilen toleranter als bislang bekannt, Spiegel Online, 1. September 2013.</ref>.[8] W opinii biegłego dla komisji senatu ds. Rodziny, Kobiet i Młodzieży opisał on w roku 1988 wyniki eksperymentu jako „pełny sukces”.[7] W tym czasie na skutek przedawnienia się Kentler nie musiał obawiać prawnych konsekwencji. Także podczas swojej działalności wykładowczej w Hanowerze utrzymywał kontakty z ofiarami eksperymentu jak i pedofilami, a w opinii biegłego dla berlińskiego sądu rodzinnego w początku lat 90. zalecał pozostawienie wykorzystywanego młodocianego dalej u swego rodzica adopcyjnego – pedofila, którego opisywał jako „naturalny talent pedagogiczny”<ref>9. Hochspringen nach: Jutta Rinas: Sexueller Missbrauch: Der Professor und die kleinen Jungs, in: Hannoversche Allgemeine Zeitung, 12. Januar 2018, S. 18</ref>. [9]
| |||