Jan Antoni Radomicki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
→‎top: typografia
Linia 25:
|wikicytaty =
}}
'''Jan Antoni Radomicki''' herbu [[Kotwicz]] (ur. [[1690]] w [[Kalisz]]u, zm. [[27 kwietnia]] [[1728]] w [[Lublin]]ie <ref>[http://www.sejm-wielki.pl/b/2.347.41 dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego]</ref>) – starosta generalny Wielkopolski w latach 1726-17281726–1728, [[wojewodowie inowrocławscy|wojewoda inowrocławski]] w latach 1726-17281726–1728, marszałek [[Trybunał Główny Koronny|Trybunału Głównego Koronnego]] w [[1727]] roku<ref>Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 131.</ref>, starosta międzyrzecki w [[1727]] roku<ref>w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo międzyrzeckie wraz z Dorotą Bronisz, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 111.</ref>, starosta mosiński i osiecki<ref>Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI-XVIII wieku, opr. Krzysztof Mikulski, Wojciech Stanek przy współudziale Zbigniewa Górskiego i Ryszarda Kabacińskiego, Kórnik 1990, s. 227.</ref>.
 
Był synem [[Andrzej Aleksander Radomicki|Andrzeja Aleksandra]], [[Wojewodowie poznańscy i wielkopolscy|wojewody poznańskiego]] i Franciszki Czarnkowskiej córki [[Adam Uriel Czarnkowski|Adama Uriela Czarnkowskiego]], [[starosta|starosty]] [[Międzyrzecz|międzyrzeckiego]] i osieckiego.
Linia 31:
Przed 1712 ojciec przekazał mu starostwo osieckie. 23 lutego 1712 był marszałkiem sejmiku województw wielkopolskich w Środzie. Wybrano go wówczas na posła na sejm 1712. W czasie [[Konfederacja tarnogrodzka|konfederacji tarnogrodzkiej]] wraz z całą rodziną stał po stronie [[August II Mocny|Augusta II]]. W maju 1721 przebywał w Dreźnie u boku Augusta II, na sejmiku średzkim w lutym 1723 został wybrany w skład komisji skarbowej wielkopolskiej w Poznaniu, zabiegał też o urząd o strażnika koronnego. 14 stycznia 1726 stryj [[Maciej Radomicki]] zrzekł się na jego rzecz urzędu starosty generalnego wielkopolskiego. Po śmierci ojca w 1726 uzyskał starostwo mosińskie. We wrześniu 1727 został deputatem z województwa poznańskiego do Trybunału Koronnego, po czym z początkiem października jednogłośnie wybrano go w Piotrkowie na marszałka Trybunału. 19 marca 1728 zakończył piotrkowską kadencję Trybunału, 12 kwietnia był już w Lublinie, gdzie przewodniczył małopolskiej kadencji Trybunału Koronnego podczas trwania której zmarł. Pochowany został w rodzinnym majątku w [[Konarzewo (powiat poznański)|Konarzewie]].
 
Około 1720 poślubił [[Dorota Jabłonowska|Dorotę Bronisz]], córkę [[Piotr Jakub Bronisz|Piotra Jakuba]] kasztelana kaliskiego. Z małżeństwa urodziło się 3 dzieci: Franciszka, późniejsza żona [[Władysław Józef Szołdrski|Władysława Józefa Szołdrskiego]] (zm. 1757), wojewody inowrocławskiego; [[Anna z Radomickich|Anna]], późniejsza żona [[Augustyn Działyński|Augustyna Działyńskiego]], wojewody kaliskiego oraz [[Władysław Gurowski|Władysława Rocha Gurowskiego]], marszałka wielkiego litewskiego. Jedyny syn Augustyn (1726-17281726–1728), zmarł w wieku 2 lat. Wdowa po śmierci Radomickiego wyszła powtórnie za mąż za [[Stanisław Wincenty Jabłonowski|Stanisława Jabłonowskiego]] wojewodę rawskiego.
 
== Przypisy ==